rozpakować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpakowałem się +(e)m się rozpakował	rozpakowałam się +(e)m się rozpakowała	rozpakowałom się +(e)m się rozpakowało	rozpakowaliśmy się +(e)śmy się rozpakowali	rozpakowałyśmy się +(e)śmy się rozpakowały
2 os.	rozpakowałeś się +(e)ś się rozpakował	rozpakowałaś się +(e)ś się rozpakowała	rozpakowałoś się +(e)ś się rozpakowało	rozpakowaliście się +(e)ście się rozpakowali	rozpakowałyście się +(e)ście się rozpakowały
3 os.	rozpakował się	rozpakowała się	rozpakowało się	rozpakowali się	rozpakowały się

bezosobnik: rozpakowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpakujmy się
2 os.	rozpakuj się	rozpakujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpakowałbym się bym się rozpakował	rozpakowałabym się bym się rozpakowała	rozpakowałobym się bym się rozpakowało	rozpakowalibyśmy się byśmy się rozpakowali	rozpakowałybyśmy się byśmy się rozpakowały
2 os.	rozpakowałbyś się byś się rozpakował	rozpakowałabyś się byś się rozpakowała	rozpakowałobyś się byś się rozpakowało	rozpakowalibyście się byście się rozpakowali	rozpakowałybyście się byście się rozpakowały
3 os.	rozpakowałby się by się rozpakował	rozpakowałaby się by się rozpakowała	rozpakowałoby się by się rozpakowało	rozpakowaliby się by się rozpakowali	rozpakowałyby się by się rozpakowały

bezosobnik: rozpakowano by się

bezokolicznik: rozpakować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpakowawszy się

gerundium: rozpakowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: rozpakowywać się

Od: pakować