pobrzękiwać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2.b bransolety

  • 2.b

    wydawać przerywany, niezbyt głośny dźwięk, jaki powstaje w wyniku uderzania o siebie przedmiotów z metalu, szkła lub innego twardego materiału lub poruszaniu strun instrumentu
    • rzadziej pobrząkiwać
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki

  • Drobne monety pobrzękują w kieszeni płaszczyka.

    źródło: NKJP: Maria Krüger: Karolcia, 1959

    W Krakowskiem zdobiono pasy plecionką kolorowych rzemyków, suknem, a nawet haftem. Zawieszano przy pasach mosiężne brzękadełka, pobrzękujące w tańcu, ruchu.

    źródło: NKJP: Aleksander Jackowski: Polska sztuka ludowa, 1974

    Bułka zjedzona, okruszki pozbierane - trzeba iść. Tym bardziej, że piaszczystą alejką nadciągała grupa nastoletnich estetów. Szukali wolnej ławki. Pobrząkiwała krata piwa.

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005

    Przy wspólnym stole pobrzękują sztućce i kieliszki.

    źródło: NKJP: Olga Dębicka: Śladami Greka Zorby, Dziennik Bałtycki, 2000-09-01

    Pobrzękiwała gitara, szumiał samowar. Dzwony kościołów Grodna niezagłuszane wielkomiejskim hałasem wzywały na nieszpory.

    źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska: Apokryf wenecki, 2004

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. pobrzękuję
    pobrzękujemy
    2 os. pobrzękujesz
    pobrzękujecie
    3 os. pobrzękuje
    pobrzękują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. pobrzękiwałem
    +(e)m pobrzękiwał
    pobrzękiwałam
    +(e)m pobrzękiwała
    pobrzękiwałom
    +(e)m pobrzękiwało
    pobrzękiwaliśmy
    +(e)śmy pobrzękiwali
    pobrzękiwałyśmy
    +(e)śmy pobrzękiwały
    2 os. pobrzękiwałeś
    +(e)ś pobrzękiwał
    pobrzękiwałaś
    +(e)ś pobrzękiwała
    pobrzękiwałoś
    +(e)ś pobrzękiwało
    pobrzękiwaliście
    +(e)ście pobrzękiwali
    pobrzękiwałyście
    +(e)ście pobrzękiwały
    3 os. pobrzękiwał
    pobrzękiwała
    pobrzękiwało
    pobrzękiwali
    pobrzękiwały

    bezosobnik: pobrzękiwano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę pobrzękiwał
    będę pobrzękiwać
    będę pobrzękiwała
    będę pobrzękiwać
    będę pobrzękiwało
    będę pobrzękiwać
    będziemy pobrzękiwali
    będziemy pobrzękiwać
    będziemy pobrzękiwały
    będziemy pobrzękiwać
    2 os. będziesz pobrzękiwał
    będziesz pobrzękiwać
    będziesz pobrzękiwała
    będziesz pobrzękiwać
    będziesz pobrzękiwało
    będziesz pobrzękiwać
    będziecie pobrzękiwali
    będziecie pobrzękiwać
    będziecie pobrzękiwały
    będziecie pobrzękiwać
    3 os. będzie pobrzękiwał
    będzie pobrzękiwać
    będzie pobrzękiwała
    będzie pobrzękiwać
    będzie pobrzękiwało
    będzie pobrzękiwać
    będą pobrzękiwali
    będą pobrzękiwać
    będą pobrzękiwały
    będą pobrzękiwać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. pobrzękujmy
    2 os. pobrzękuj
    pobrzękujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. pobrzękiwałbym
    bym pobrzękiwał
    pobrzękiwałabym
    bym pobrzękiwała
    pobrzękiwałobym
    bym pobrzękiwało
    pobrzękiwalibyśmy
    byśmy pobrzękiwali
    pobrzękiwałybyśmy
    byśmy pobrzękiwały
    2 os. pobrzękiwałbyś
    byś pobrzękiwał
    pobrzękiwałabyś
    byś pobrzękiwała
    pobrzękiwałobyś
    byś pobrzękiwało
    pobrzękiwalibyście
    byście pobrzękiwali
    pobrzękiwałybyście
    byście pobrzękiwały
    3 os. pobrzękiwałby
    by pobrzękiwał
    pobrzękiwałaby
    by pobrzękiwała
    pobrzękiwałoby
    by pobrzękiwało
    pobrzękiwaliby
    by pobrzękiwali
    pobrzękiwałyby
    by pobrzękiwały

    bezosobnik: pobrzękiwano by

    bezokolicznik: pobrzękiwać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: pobrzękując

    gerundium: pobrzękiwanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: pobrzękujący

  • bez ograniczeń + pobrzękiwać +
    (GDZIE)
  • Zob. brzękać