-
1.
daw. mówiący, spodziewając się, że może nie stać się to, o czym mowa w zdaniu, wyraża życzenie, by to się stało -
komentarz przyzdaniowy
-
wykładnik życzenia
-
służy do wyrażania życzenia, zaklęcia i przekleństwa
-
- Przeklęłabym tego dziada, co przylazł aż tutaj z tą nowiną o polskim wojsku. Bodajby nogi połamał.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1998
Czy Amerykanie mają w zanadrzu rozwiązania, które byłyby atrakcyjne dla mieszkańców Iraku, jego bezpośrednich sąsiadów, państw arabskich, społeczności muzułmańskiej i reszty świata? Bodajby mieli i wykazali się szybkimi, wymiernymi sukcesami.
źródło: NKJP: Wojna u wrót Babilonu, Dziennik Polski, 2003-03-28
W tej samej państwowej kasie znalazły się za to środki na podwyżki dla kolejarzy. W związku z tym życzę tym ostatnim: a bodajbyście tam wszyscy na kolei zżółkli!
źródło: NKJP: Telefoniczna Opinia Publiczna, Gazeta Wyborcza, 1995-10-26
Tu z każdego zakątka wieje smutek i martwota, Hinda mówi: „Bogaty kraj...”, a ja myślę: „Bodajbyś w nim na zawsze została, kiedy ci tak pachnie...”.
źródło: NKJP: Beata Obertyńska: W domu niewoli, 2005
Bodajbym był najlichszym z żebraków. Bodajbym przez całe życie przymierał głodem, a nie splamił rąk zbrodniami, którymi ongiś je splamiłem.
źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006
-
część mowy: modyfikator deklaratywności
podklasa: operator zdaniowy
-
bodajby _
Zd. z Cz. cz. przesz., nieosob.aglutynacja: w zdaniach z Cz. cz. przesz. obligatoryjna: bodajbym, bodajbyś, bodajbyśmy, bodajbyście ograniczenia zakresu użycia:nie: z Cz. t. przyp.szyk: stały: antepozycja względem zdania -
Zob. bodaj