-
2.
przest. zapewnić komuś buty, produkując, sprzedając lub darowując je -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań -
Byłem na pierwszej parafii w Żbikowie [...] i zobaczyłem, że jedna z dziewczynek chodzi bez butów. Kupiłem jej buty. Przychodzi do mnie jakaś pani i powiada: „Ja pracuję w UB, a ta mała, którą ksiądz obuł, to moja córka.
źródło: NKJP: Helena Zaworska: Jestem, bo jesteś, 1998-11-20
Jerzy Okła chciałby w swoje buty ubrać panią premier [...]. Na razie udało mu się obuć milion Polek.
źródło: NKJP: Krystyna Naszkowska, Gazeta Wyborcza, 1993-04-29
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. obuję
obujemy
2 os. obujesz
obujecie
3 os. obuje
obują
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. obułem
+(e)m obuł
obułam
+(e)m obuła
obułom
+(e)m obuło
obuliśmy
+(e)śmy obuli
obułyśmy
+(e)śmy obuły
2 os. obułeś
+(e)ś obuł
obułaś
+(e)ś obuła
obułoś
+(e)ś obuło
obuliście
+(e)ście obuli
obułyście
+(e)ście obuły
3 os. obuł
obuła
obuło
obuli
obuły
bezosobnik: obuto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. obujmy
2 os. obuj
obujcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. obułbym
bym obuł
obułabym
bym obuła
obułobym
bym obuło
obulibyśmy
byśmy obuli
obułybyśmy
byśmy obuły
2 os. obułbyś
byś obuł
obułabyś
byś obuła
obułobyś
byś obuło
obulibyście
byście obuli
obułybyście
byście obuły
3 os. obułby
by obuł
obułaby
by obuła
obułoby
by obuło
obuliby
by obuli
obułyby
by obuły
bezosobnik: obuto by
bezokolicznik: obuć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: obuwszy
gerundium: obucie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obucie
obucia
D. obucia
obuć
C. obuciu
obuciom
B. obucie
obucia
N. obuciem
obuciami
Ms. obuciu
obuciach
W. obucie
obucia
imiesłów przymiotnikowy bierny: obuty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. obuty
obuty
obuty
obute
obuta
D. obutego
obutego
obutego
obutego
obutej
C. obutemu
obutemu
obutemu
obutemu
obutej
B. obutego
obutego
obuty
obute
obutą
N. obutym
obutym
obutym
obutym
obutą
Ms. obutym
obutym
obutym
obutym
obutej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. obuci
obuci
obute
obute
D. obutych
obutych
obutych
obutych
C. obutym
obutym
obutym
obutym
B. obutych
obutych
obutych
obute
N. obutymi
obutymi
obutymi
obutymi
Ms. obutych
obutych
obutych
obutych
odpowiednik aspektowy: obuwać
-
+ obuć + KOGO -
psł. *obuti 'nałożyć obuwie, odzież'
Forma prasłowiańska jest czasownikiem z przedrostkiem *ob- od niezachowanego samodzielnie w językach słowiańskich *uti 'obuwać'