-
1.
książk. element, od którego coś się zaczyna i co stanowi podstawę tego -
ATEMATYCZNY
-
hiperonimy: podstawa
-
Dla Greków igrzyska stanowiły rudyment religii panhelleńskiej.
źródło: NKJP: Halina Zdebska: Istota i wartości zespołowych gier sportowych, 2008
Ja chciałem tak, Rena inaczej i na tym cała sprawa utknęła. Rudymenty tego pomysłu można odnaleźć w moim Opowiadaniu z kotem.
źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Podróże do Włoch, 1977
[...] odczuwa potrzebę uzupełnienia zdobytych w ojcowskiej pracowni rudymentów sztuki malarskiej.
źródło: NKJP: Wojciech Pięciak: Anioł mocuje się z księgą, Gazeta Wyborcza, 1998-10-23
[...] Możemy niemal nieświadomie uczestniczyć we wspólnotach pamięci. Nieświadomie i, z liberalnego punktu widzenia, bez zagrożenia dla rudymentów wolności jednostki.
źródło: NKJP: Marcin Król: Liberalizm strachu czy liberalizm odwagi, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rudyment
rudymenta
rudymenty
D. rudymentu
rudymentów
C. rudymentowi
rudymentom
B. rudyment
rudymenta
rudymenty
N. rudymentem
rudymentami
Ms. rudymencie
rudymentach
W. rudymencie
rudymenta
rudymenty
-
+ rudyment + CZEGO -
łac. rudīmentum 'pierwociny'