-
1.
pot. obskurny lokal gastronomiczny, w którym klienci piją dużo alkoholu i często urządzają awantury -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
używki
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
rozrywka -
- podejrzana, portowa spelunka
-
Jest tu niedaleko taka spelunka... Podają najgorszą wódkę w mieście.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka, Kamień na szczycie, 2002
W tej spelunce u podnóża Morskiego Oka wypiłem najtańszą brandy i mając jeszcze jej smak na języku, zacząłem się wspinać w górę ciemnego parku.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1995
Po nartach w Szklarskiej nie ma co robić. Kilka ciasnych barów i spelunek. A wieczorem tylko dancing. - Dlatego wolę Karpacz, tam jest mnóstwo fajnych knajpek, ale wyciąg do niczego - żali się student z Warszawy.
źródło: NKJP: Katarzyna Skrzydłowska: Interes nie zasypia zimą, Gazeta Wyborcza, 1996-02-28
Ksawery, przemarznięty i udręczony, wstępuje na jedną wódkę do baru „Bazyliszek”, tej mętnej spelunki, zawsze pełnej pijaków, teraz też zatłoczonej, wyziewy wódki, piwa, bigosu i papierosów, przesycone wilgocią parujących w gorącu mokrych ubrań, wypełniają wnętrze baru ciężkim odorem.
źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Miazga, 1979
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. spelunka
spelunki
D. spelunki
spelunek
C. spelunce
spelunkom
B. spelunkę
spelunki
N. spelunką
spelunkami
Ms. spelunce
spelunkach
W. spelunko
spelunki
-
łac. spēlunca 'jaskinia, pieczara, grota'