poszczuć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. pejorat. wzajemnie podburzyć się do działania przeciw sobie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

hiperonimy:

podburzyć się

Ponegocjują, poszczują się nawzajem, a potem się dogadają.

źródło: Internet: forum.comparic.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poszczułem się +(e)m się poszczuł	poszczułam się +(e)m się poszczuła	poszczułom się +(e)m się poszczuło	poszczuliśmy się +(e)śmy się poszczuli	poszczułyśmy się +(e)śmy się poszczuły
2 os.	poszczułeś się +(e)ś się poszczuł	poszczułaś się +(e)ś się poszczuła	poszczułoś się +(e)ś się poszczuło	poszczuliście się +(e)ście się poszczuli	poszczułyście się +(e)ście się poszczuły
3 os.	poszczuł się	poszczuła się	poszczuło się	poszczuli się	poszczuły się

bezosobnik: poszczuto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poszczujmy się
2 os.	poszczuj się	poszczujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poszczułbym się bym się poszczuł	poszczułabym się bym się poszczuła	poszczułobym się bym się poszczuło	poszczulibyśmy się byśmy się poszczuli	poszczułybyśmy się byśmy się poszczuły
2 os.	poszczułbyś się byś się poszczuł	poszczułabyś się byś się poszczuła	poszczułobyś się byś się poszczuło	poszczulibyście się byście się poszczuli	poszczułybyście się byście się poszczuły
3 os.	poszczułby się by się poszczuł	poszczułaby się by się poszczuła	poszczułoby się by się poszczuło	poszczuliby się by się poszczuli	poszczułyby się by się poszczuły

bezosobnik: poszczuto by się

bezokolicznik: poszczuć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: poszczuwszy się

gerundium: poszczucie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: szczuć się

Rzpl

+

poszczuć się

+

Zob. szczuć