podburzyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wywołać niechęć w sobie nawzajem do jakichś osób lub instytucji i namówić się do działania przeciw nim

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

Chłopcy podburzyli się nawzajem przeciw ojcu i jego tyranii.

źródło: Internet: Kazimierz Polański: Słownik synktatyczno-generatywny czasowników polskich, 1988 (books. google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podburzyłem się +(e)m się podburzył	podburzyłam się +(e)m się podburzyła	podburzyłom się +(e)m się podburzyło	podburzyliśmy się +(e)śmy się podburzyli	podburzyłyśmy się +(e)śmy się podburzyły
2 os.	podburzyłeś się +(e)ś się podburzył	podburzyłaś się +(e)ś się podburzyła	podburzyłoś się +(e)ś się podburzyło	podburzyliście się +(e)ście się podburzyli	podburzyłyście się +(e)ście się podburzyły
3 os.	podburzył się	podburzyła się	podburzyło się	podburzyli się	podburzyły się

bezosobnik: podburzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podburzmy się
2 os.	podburz się	podburzcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podburzyłbym się bym się podburzył	podburzyłabym się bym się podburzyła	podburzyłobym się bym się podburzyło	podburzylibyśmy się byśmy się podburzyli	podburzyłybyśmy się byśmy się podburzyły
2 os.	podburzyłbyś się byś się podburzył	podburzyłabyś się byś się podburzyła	podburzyłobyś się byś się podburzyło	podburzylibyście się byście się podburzyli	podburzyłybyście się byście się podburzyły
3 os.	podburzyłby się by się podburzył	podburzyłaby się by się podburzyła	podburzyłoby się by się podburzyło	podburzyliby się by się podburzyli	podburzyłyby się by się podburzyły

bezosobnik: podburzono by się

bezokolicznik: podburzyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podburzywszy się

gerundium: podburzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: podburzać się

+

podburzyć się

+

(przeciw KOMU)

Zob. burzyć