tuczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

powodować tycie

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

miejsca, osoby, przedmioty, sytuacje związane z jedzeniem

jedzenie, tłuszcz tuczy; słodycze, ziemniaki tuczą

	Lepiej zrobić kilka kanapek rano, niż w trakcie pracy schodzić do sklepu, by kupić białe, słodkie bułki, w których jest mało błonnika, a za dużo „pustych” węglowodanów, które tuczą. źródło: NKJP: Kinga Kubiak: Dieta dla zapracowanych, Gazeta Krakowska, 2007-05-05
	Owszem, ziemniak może tuczyć - podany z gęstym sosem, skwarkami lub masełkiem albo w postaci frytek. źródło: NKJP: AZG: Odchudzaj się powoli, Trybuna Śląska, 2002-05-23
	Ziarno słoneczników zawiera dużą ilość tłuszczu, jest tuczące, należy je więc podawać bardzo skąpo lub zupełnie wyeliminować z jadłospisu. źródło: NKJP: Hanna Jurczak-Gucwińska: Zwierzęta w moim domu, 1975
	Czekolady o dużej zawartości kakao nie są tuczące, zawierają tłuszcz kakaowy i cukier trzcinowy, dobre są też dla diabetyków. źródło: NKJP: Agnieszka Chartlińska: Tabliczka szczęścia, Dziennik Łódzki, 2006-09-22

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	tuczę	tuczymy
2 os.	tuczysz	tuczycie
3 os.	tuczy	tuczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	tuczyłem +(e)m tuczył	tuczyłam +(e)m tuczyła	tuczyłom +(e)m tuczyło	tuczyliśmy +(e)śmy tuczyli	tuczyłyśmy +(e)śmy tuczyły
2 os.	tuczyłeś +(e)ś tuczył	tuczyłaś +(e)ś tuczyła	tuczyłoś +(e)ś tuczyło	tuczyliście +(e)ście tuczyli	tuczyłyście +(e)ście tuczyły
3 os.	tuczył	tuczyła	tuczyło	tuczyli	tuczyły

bezosobnik: tuczono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę tuczył będę tuczyć	będę tuczyła będę tuczyć	będę tuczyło będę tuczyć	będziemy tuczyli będziemy tuczyć	będziemy tuczyły będziemy tuczyć
2 os.	będziesz tuczył będziesz tuczyć	będziesz tuczyła będziesz tuczyć	będziesz tuczyło będziesz tuczyć	będziecie tuczyli będziecie tuczyć	będziecie tuczyły będziecie tuczyć
3 os.	będzie tuczył będzie tuczyć	będzie tuczyła będzie tuczyć	będzie tuczyło będzie tuczyć	będą tuczyli będą tuczyć	będą tuczyły będą tuczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		tuczmy
2 os.	tucz	tuczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	tuczyłbym bym tuczył	tuczyłabym bym tuczyła	tuczyłobym bym tuczyło	tuczylibyśmy byśmy tuczyli	tuczyłybyśmy byśmy tuczyły
2 os.	tuczyłbyś byś tuczył	tuczyłabyś byś tuczyła	tuczyłobyś byś tuczyło	tuczylibyście byście tuczyli	tuczyłybyście byście tuczyły
3 os.	tuczyłby by tuczył	tuczyłaby by tuczyła	tuczyłoby by tuczyło	tuczyliby by tuczyli	tuczyłyby by tuczyły

bezosobnik: tuczono by

bezokolicznik: tuczyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: tucząc

gerundium: tuczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	tuczenie	tuczenia
D.	tuczenia	tuczeń
C.	tuczeniu	tuczeniom
B.	tuczenie	tuczenia
N.	tuczeniem	tuczeniami
Ms.	tuczeniu	tuczeniach
W.	tuczenie	tuczenia

imiesłów przymiotnikowy czynny: tuczący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	tuczący	tuczący	tuczący	tuczące	tucząca
D.	tuczącego	tuczącego	tuczącego	tuczącego	tuczącej
C.	tuczącemu	tuczącemu	tuczącemu	tuczącemu	tuczącej
B.	tuczącego	tuczącego	tuczący	tuczące	tuczącą
N.	tuczącym	tuczącym	tuczącym	tuczącym	tuczącą
Ms.	tuczącym	tuczącym	tuczącym	tuczącym	tuczącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	tuczący	tuczący	tuczące	tuczące
D.	tuczących	tuczących	tuczących	tuczących
C.	tuczącym	tuczącym	tuczącym	tuczącym
B.	tuczących	tuczących	tuczących	tuczące
N.	tuczącymi	tuczącymi	tuczącymi	tuczącymi
Ms.	tuczących	tuczących	tuczących	tuczących

Pochodzenie

psł. *tučiti 'czynić tłustym, spasionym, powodować tycie'

Od: psł. rzeczownika *tukъ 'tłuszcz zwierzęcy, sadło' (w st.pol. tuk 'tłuszcz zwierzęcy i roślinny'; dziś tylko w gwarach płn.-zach. w znaczeniu 'tłuszcz, szpik kostny').