obrzęknąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

o części ciała: powiększyć swoją objętość wskutek gromadzenia się płynu w tkankach z powodu stanu chorobowego lub działania niekorzystnych warunków

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

synonimy:

obrzmieć

	Gdy błona śluzowa obrzęknie, śluz (na początku jasny i cieknący) zmienia się w ropną wydzielinę. źródło: NKJP: (mst): Uciążliwy katar, Gazeta Krakowska, 2003-11-16
	Gdy dochodzi do zapalenia wyrostka, jest obrzęknięty, powiększony i wypełniony ropą. źródło: NKJP: BCZ: Jak rozpoznać zapalenie wyrostka? Trybuna Śląska, 2002-03-04
	Chłopca uczulonego na jad ukąsił w podudzie owad. Noga obrzękła, dziecko skarżyło się na ból i duszności. źródło: NKJP: (AGN): Upał, ukąszenia, zwichnięcia, Dziennik Polski, 2006-07-15
	Siedzę ogłupiała, myśląc, do jakich rozmiarów może obrzęknąć głowa. Skóra na twarzy zdaje się już pękać, krew cieknie z nosa, policzka i ucha, nie mam chusteczki, żeby się wytrzeć. źródło: NKJP: Wanda Ossowska: Przeżyłam... : Lwów - Warszawa 1939-1946, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obrzękłem +(e)m obrzękł	obrzękłam +(e)m obrzękła	obrzękłom +(e)m obrzękło	obrzękliśmy +(e)śmy obrzękli	obrzękłyśmy +(e)śmy obrzękły
2 os.	obrzękłeś +(e)ś obrzękł	obrzękłaś +(e)ś obrzękła	obrzękłoś +(e)ś obrzękło	obrzękliście +(e)ście obrzękli	obrzękłyście +(e)ście obrzękły
3 os.	obrzękł	obrzękła	obrzękło	obrzękli	obrzękły

bezosobnik: obrzęknięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obrzęknijmy
2 os.	obrzęknij	obrzęknijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obrzękłbym bym obrzękł	obrzękłabym bym obrzękła	obrzękłobym bym obrzękło	obrzęklibyśmy byśmy obrzękli	obrzękłybyśmy byśmy obrzękły
2 os.	obrzękłbyś byś obrzękł	obrzękłabyś byś obrzękła	obrzękłobyś byś obrzękło	obrzęklibyście byście obrzękli	obrzękłybyście byście obrzękły
3 os.	obrzękłby by obrzękł	obrzękłaby by obrzękła	obrzękłoby by obrzękło	obrzękliby by obrzękli	obrzękłyby by obrzękły

bezosobnik: obrzęknięto by

bezokolicznik: obrzęknąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obrzękłszy

gerundium: obrzęknięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiedniki aspektowe: brzęknąć , obrzękać

Zob. brzęknąć

Zob. też: