utuczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

3.

pot. pejorat. uzyskać coś ze szkodą dla kogoś innego

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Relacje znaczeniowe

synonimy:

upaść się

Cytaty

Ofiarą własnej bezrozumnej chciwości padł na przykład biznesmen Robert H., choć z pozoru wydawać by się mogło, że utuczył się kradzionym, a przy okazji przechytrzył wspólnika, sąd, komornika i kogo tam jeszcze trzeba.

źródło: NKJP: Andrzej Górny: Długie porachunki, Gazeta Wrocławska, 2001-08-10

Z inicjatywy kół gospodarczych USA [...] powołany został specjalny instytut badawczy. Niewątpliwie będzie to interes, na którym niektórzy nieźle się utuczą.

źródło: NKJP: Tygodniówka, Dziennik Polski, 2003-06-21

Bogaczom wystarczy, jak jeden osobnik z dołów społecznych wyda 200 zł w ciągu miesiąca. Oni i tak się utuczą.

źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	utuczę się	utuczymy się
2 os.	utuczysz się	utuczycie się
3 os.	utuczy się	utuczą się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utuczyłem się +(e)m się utuczył	utuczyłam się +(e)m się utuczyła	utuczyłom się +(e)m się utuczyło	utuczyliśmy się +(e)śmy się utuczyli	utuczyłyśmy się +(e)śmy się utuczyły
2 os.	utuczyłeś się +(e)ś się utuczył	utuczyłaś się +(e)ś się utuczyła	utuczyłoś się +(e)ś się utuczyło	utuczyliście się +(e)ście się utuczyli	utuczyłyście się +(e)ście się utuczyły
3 os.	utuczył się	utuczyła się	utuczyło się	utuczyli się	utuczyły się

bezosobnik: utuczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		utuczmy się
2 os.	utucz się	utuczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utuczyłbym się bym się utuczył	utuczyłabym się bym się utuczyła	utuczyłobym się bym się utuczyło	utuczylibyśmy się byśmy się utuczyli	utuczyłybyśmy się byśmy się utuczyły
2 os.	utuczyłbyś się byś się utuczył	utuczyłabyś się byś się utuczyła	utuczyłobyś się byś się utuczyło	utuczylibyście się byście się utuczyli	utuczyłybyście się byście się utuczyły
3 os.	utuczyłby się by się utuczył	utuczyłaby się by się utuczyła	utuczyłoby się by się utuczyło	utuczyliby się by się utuczyli	utuczyłyby się by się utuczyły

bezosobnik: utuczono by się

bezokolicznik: utuczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: utuczywszy się

gerundium: utuczenie się

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	utuczenie się	utuczenia się
D.	utuczenia się	utuczeń się
C.	utuczeniu się	utuczeniom się
B.	utuczenie się	utuczenia się
N.	utuczeniem się	utuczeniami się
Ms.	utuczeniu się	utuczeniach się
W.	utuczenie się	utuczenia się

odpowiednik aspektowy: tuczyć się

Składnia

	+	utuczyć się	+	(CZYM)
	+	utuczyć się	+	(na CZYM)

Pochodzenie

Zob. tuczyć