staccato II

I III

przymiotnik

  • muz.  taki, w którym dźwięki są rytmiczne, krótkie i wyraźnie oddzielone od siebie
  • [stakkato]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność artystyczna człowieka

    muzyka

  • Rodriguez i Miller użyli najnowszych technik cyfrowej realizacji obrazu, zachowując rytm staccato i szkicowy sposób przedstawiania. Są to jedyne w swoim rodzaju miejskie opowieści o szumowinach, mętach, bohaterach i oszustach.

    źródło: NKJP: (MSZ): Komiksowe miasto zła, Nasze Miasto Kraków, 2005-06-09

    Wasz język jest trochę bardziej staccato – wyraźniej oddzielacie wymawiane wyrazy. A melodyjny angielski w wydaniu Polaków może brzmieć trochę monotonnie.

    źródło: NKJP: Joanna Cieśla: Mówicie przywoicie, Polityka, 2009-09-26

  • część mowy: przymiotnik

    Inne uwagi

    We wszystkich formach ta sama postać fleksyjna

  • wł.

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  straccato I 
Data ostatniej modyfikacji: 18.07.2017