-
1.a
daw. cecha kogoś, kto łamie uznawane powszechnie normy moralne i obyczajowe -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: wszeteczność
-
Konrad, od lat ośmiu biskup Wrocławia, zadziwiał swą iście rycerską posturą i czerstwym obliczem, zaskakującymi wobec zamiłowania do opilstwa, obżarstwa i wszeteczeństwa, powszechnie znanych i przysłowiowych już przywar kościelnego dostojnika.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Narrator „Innych rozkoszy” zwierza się z wielu swoich cech i ułomności pożądań cielesnych, które prowadzić mogą do erotomaństwa, wszeteczeństwa i rozpusty.
źródło: NKJP: Józef Górdziałek: Grzeszne skłonności Jerzego Pilcha, Dziennik Zachodni, 2002-07-22
Mieszkańcy tych stron byliby najszczęśliwszymi z ludzi, gdyby umieli docenić swój dobry los i trzymali na wodzy żądze. Oni jednak spędzają dnie i noce na hulankach i ciągle plamią się wszeteczeństwem i cudzołóstwem.
źródło: NKJP: Mikołaj Szymański: Drakula i za krótka koszula, Gazeta Wyborcza, 1997-08-14
Ksiądz Staropolski, opisując wszeteczeństwo na dworze sułtańskim, podawał instruktażowe przykłady brutalnego erotyzmu.
źródło: NKJP: Michał Rożek: Sztuka obłapiania, Dziennik Polski, 2008-12-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wszeteczeństwo
wszeteczeństwa
D. wszeteczeństwa
wszeteczeństw
C. wszeteczeństwu
wszeteczeństwom
B. wszeteczeństwo
wszeteczeństwa
N. wszeteczeństwem
wszeteczeństwami
Ms. wszeteczeństwie
wszeteczeństwach
W. wszeteczeństwo
wszeteczeństwa
Inne uwagi
Zwykle lp
-