bykowe
-
pot. żart. podatek nakładany w Polsce Ludowej okresie (do 1973 roku) na osoby bezdzietne i stanu wolnego
-
Używane zwykle w cudzysłowie.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
podatki, opłaty, świadczenia pieniężne -
Dziwne jest też i to, że wszystkie osoby, które rozmnażały się pod presją owego drakońskiego „bykowego”, nie występują teraz jako osoby czynnie zwalczające komunę.
źródło: NKJP: Jerzy Witaszczyk, Bykowym w nierobów!, Dziennik Łódzki, 2005-11-30
Jestem starym kawalerem, płacę bykowe, ale nie w tym rzecz — powiedział dając znak okularami, żebym nalał do kieliszków.
źródło: Ryszard Miernik: Dożynki w mieście, 1976 (books.google.pl)
Można przymusić do ślubu (on chce, ona nie chce albo na odwrót), można ustawowo wprowadzić obowiązek posiadania określonej ilości dzieci, z rozbiciem na płcie koniecznie. Kiedyś były takie genialności (bykowe), więc droga przetarta.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bykowe
bykowe
D. bykowego
bykowych
C. bykowemu
bykowym
B. bykowe
bykowe
N. bykowym
bykowymi
Ms. bykowym
bykowych
W. bykowe
bykowe
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. byk (pierwotnie była to opłata pobierana przez właściciela byka za udostępnienie zwierzęcia innym hodowcom bydła celem pokrycia krów).
W zn. 'oplata karna za przewinienia obyczajowe'.