uszczypliwie

  • w sposób lekko złośliwy wobec kogoś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • hiperonimy:  złośliwie
    • powiedzieć coś, komentować uszczypliwie
  • Jeśli rzeczywiście Amerykanom chodzi o wprowadzenie w Iraku demokracji, to - powiem uszczypliwie - okupacja musiałaby trwać może sto, może dwieście lat - wyjaśnia Dziekan.

    źródło: NKJP: Kalendarium konfliktu: Dziennik Polski, 2003-03-20

    – I tak najpierw powie mama, bo ciebie cały dzień nie ma w domu – komentuje uszczypliwie.

    źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Gggaaa gggaaa, Trybuna Śląska, 2003-07-09

    - Musi być jakiś sposób. Chociaż swoją drogą... nie wszystko przemyślałeś - nieco uszczypliwie odezwał się Vito. - Nie mogę być wszechwiedzący.

    źródło: NKJP: Antoni Kapelański: Wielki Koneser, 2006

    - Jagoda ma 35 lat, waży sto dwadzieścia kilogramów. - Kiedy wchodzę do tramwaju, wszyscy na mnie patrzą. W pracy koledzy potrafią rzucić uszczypliwie „kruszynko”. Trudno z tym żyć.

    źródło: NKJP: Hanna Wilczyńska-Toczko: Rozmiar trzydziesty ósmy, Dziennik Bałtycki, 1998-11-20

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy uszczypliwie
    stopień wyższy uszczypliwiej
  • Zob. szczypać, por. uszczypliwy

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł
Data ostatniej modyfikacji: 08.07.2019