zgorzeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. zostać zniszczonym przez ogień

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

temperatura i ogień

synonimy:

spalić się

	Co miało zgorzeć, zetlało do szczętu, ale późną wiosną roku 1945 do naszego nowego przytuliska przy ulicy Uphagena we Wrzeszczu z sąsiedniej willi ciągle dolatywał swąd spalenizny. źródło: NKJP: Ryszard Przybylski: Uśmiech Demokryta, 2009
	W 1599 r. drewniany kościół miał trzy ołtarze, zgorzał ok. 1775 r., na jego miejscu powstał nowy. źródło: NKJP: Współpracownik: Portret wsi: Zeńbok, Tygodnik Ciechanowski, 2006-12-29
	Pośród chałup wystawionych na platformie wybuchł pożar. Nie wiadomo czy wznieciła go płonąca strzała albo żagiew rzucona przez napastników czy też sprawcą był piorun [...]. Faktem jest, że osada zgorzała aż do ówczesnego poziomu wody. źródło: NKJP: Zdzisław Skrok: Wielkie Rozdroże : ćwiczenia terenowe z archeologii wyobraźni, 2008
	Niestety, pamiątki, które dziś warte byłyby miliony dolarów: oryginalne szkice Andy’ego słane przez jego matkę krewnym, projektowane przez niego buty, zgorzały w piecu. źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Andy Warhol, czyli Andrijko Varchola, Polityka, 2002-11-09

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zgorzeję zgorzę rzadziej zgorę	zgorzejemy zgorzemy rzadziej zgoremy
2 os.	zgorzejesz zgorzesz rzadziej zgoresz	zgorzecie zgorzejecie rzadziej zgorecie
3 os.	zgorze zgorzeje rzadziej zgore	zgorzą zgorzeją rzadziej zgorą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgorzałem +(e)m zgorzał	zgorzałam +(e)m zgorzała	zgorzałom +(e)m zgorzało	zgorzeliśmy +(e)śmy zgorzeli	zgorzałyśmy +(e)śmy zgorzały
2 os.	zgorzałeś +(e)ś zgorzał	zgorzałaś +(e)ś zgorzała	zgorzałoś +(e)ś zgorzało	zgorzeliście +(e)ście zgorzeli	zgorzałyście +(e)ście zgorzały
3 os.	zgorzał	zgorzała	zgorzało	zgorzeli	zgorzały

bezosobnik: zgorzano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zgorzejmy zgorzyjmy
2 os.	zgorzej zgorzyj	zgorzejcie zgorzyjcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgorzałbym bym zgorzał	zgorzałabym bym zgorzała	zgorzałobym bym zgorzało	zgorzelibyśmy byśmy zgorzeli	zgorzałybyśmy byśmy zgorzały
2 os.	zgorzałbyś byś zgorzał	zgorzałabyś byś zgorzała	zgorzałobyś byś zgorzało	zgorzelibyście byście zgorzeli	zgorzałybyście byście zgorzały
3 os.	zgorzałby by zgorzał	zgorzałaby by zgorzała	zgorzałoby by zgorzało	zgorzeliby by zgorzeli	zgorzałyby by zgorzały

bezosobnik: zgorzano by

bezokolicznik: zgorzeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

zgorzawszy

gerundium: zgorzenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: gorzeć