upodlić - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. poniżając kogoś, spowodować niekorzystną zmianę w jego samoocenie lub postrzeganiu przez innych

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

synonimy:

zeszmacić

	Nic tak nie upokorzy, nie upodli człowieka, jak ból. Cierpienie potrafi zniszczyć godność. źródło: NKJP: Dorota Abramowicz: Ból przeszkadza pacjentowi powrócić do zdrowia, Dziennik Bałtycki, 2009-05-27
	Zafundujmy sobie dwutygodniowy, ognisty, wyuzdany – i nietypowy – romans, który nas nie upodli. Tak go skonstruujmy, żeby można go było wspominać z radością do końca życia: wydaje mi się, że w obojgu dość na to fantazji i najczarniejszej rozpaczy, prawda?! źródło: NKJP: Iwona L. Konieczna: Szarlotka z ogryzków, 2006
	Z filmu wynika, że Ameryka jest beznadziejna, zniszczy i upodli człowieka, ale warto się upokorzyć i pomęczyć, bo na końcu każdego czeka spełnienie marzeń. źródło: NKJP: Katarzyna Bielas: Dziś wchodzi na ekrany „Szczęśliwego Nowego Jorku” , film oparty na powieści Edwarda Redlińskiego, Gazeta Wyborcza, 1997-09-26
	Przeszkodził mu zdecydowany opór kobiety. Pobita i upodlona nie zawiadomiła jednak o wydarzeniu policji. źródło: NKJP: Zofia Sitarz , Waldemar Pączek: Mordercza żądza, Gazeta Krakowska, 2007-06-18
	Pochylając się ze współczuciem nad losem upodlonych i pokrzywdzonych, autor potrafi odnaleźć w nich prawdziwe ludzkie piękno. źródło: NKJP: Marek Mikos: Sztuka gawędy, Gazeta Wyborcza, 1995-04-06

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	upodliłem +(e)m upodlił	upodliłam +(e)m upodliła	upodliłom +(e)m upodliło	upodliliśmy +(e)śmy upodlili	upodliłyśmy +(e)śmy upodliły
2 os.	upodliłeś +(e)ś upodlił	upodliłaś +(e)ś upodliła	upodliłoś +(e)ś upodliło	upodliliście +(e)ście upodlili	upodliłyście +(e)ście upodliły
3 os.	upodlił	upodliła	upodliło	upodlili	upodliły

bezosobnik: upodlono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		upodlijmy
2 os.	upodlij	upodlijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	upodliłbym bym upodlił	upodliłabym bym upodliła	upodliłobym bym upodliło	upodlilibyśmy byśmy upodlili	upodliłybyśmy byśmy upodliły
2 os.	upodliłbyś byś upodlił	upodliłabyś byś upodliła	upodliłobyś byś upodliło	upodlilibyście byście upodlili	upodliłybyście byście upodliły
3 os.	upodliłby by upodlił	upodliłaby by upodliła	upodliłoby by upodliło	upodliliby by upodlili	upodliłyby by upodliły

bezosobnik: upodlono by

bezokolicznik: upodlić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: upodliwszy

gerundium: upodlenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: upodlony

odpowiednik aspektowy: upadlać

+

upodlić

+

KOGO

Zob. podły