upodlić się

  • książk.  doprowadzić do obniżenia własnej samooceny lub postrzegania własnej osoby przez innych przez to, że się zrobiło coś złego lub znalazło się w określonej niekorzystniej sytuacji
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • Morał z tego taki, że człowiek może w życiu nisko upaść i upodlić się. Każdy wówczas potrzebuje przemiany.

    źródło: NKJP: Piotr Michalski: Kościół musi być czysty, Gazeta Poznańska, 2002-02-25

    Wyjątkowość człowieka sprawia, że może się on wznieść na wyżyny rozwoju swojego człowieczeństwa i stać się świętym albo też upodlić się w sposób wyjątkowy w świecie.

    źródło: NKJP: Ksawery Knotz: Seks, jakiego nie znacie Dla małżonków kochających Boga, 2009

    [...] tyle zbrodni każdy miał na swoim rachunku, że jeszcze raz upodlić się nic ich nie kosztowało, nie trzeba było nawet tortur.

    źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Abecadło Miłosza, 1997

    Jakże niewiele trzeba, by ten [...] biedny, skorumpowany i targany bezrobociem kraj upodlił się ingerencją w Iraku w oczach świata...

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. upodlę się
    upodlimy się
    2 os. upodlisz się
    upodlicie się
    3 os. upodli się
    upodlą się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. upodliłem się
    +(e)m się upodlił
    upodliłam się
    +(e)m się upodliła
    upodliłom się
    +(e)m się upodliło
    upodliliśmy się
    +(e)śmy się upodlili
    upodliłyśmy się
    +(e)śmy się upodliły
    2 os. upodliłeś się
    +(e)ś się upodlił
    upodliłaś się
    +(e)ś się upodliła
    upodliłoś się
    +(e)ś się upodliło
    upodliliście się
    +(e)ście się upodlili
    upodliłyście się
    +(e)ście się upodliły
    3 os. upodlił się
    upodliła się
    upodliło się
    upodlili się
    upodliły się

    bezosobnik: upodlono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. upodlijmy się
    2 os. upodlij się
    upodlijcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. upodliłbym się
    bym się upodlił
    upodliłabym się
    bym się upodliła
    upodliłobym się
    bym się upodliło
    upodlilibyśmy się
    byśmy się upodlili
    upodliłybyśmy się
    byśmy się upodliły
    2 os. upodliłbyś się
    byś się upodlił
    upodliłabyś się
    byś się upodliła
    upodliłobyś się
    byś się upodliło
    upodlilibyście się
    byście się upodlili
    upodliłybyście się
    byście się upodliły
    3 os. upodliłby się
    by się upodlił
    upodliłaby się
    by się upodliła
    upodliłoby się
    by się upodliło
    upodliliby się
    by się upodlili
    upodliłyby się
    by się upodliły

    bezosobnik: upodlono by się

    bezokolicznik: upodlić się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: upodliwszy się

    gerundium: upodlenie się

    odpowiednik aspektowy: upadlać się

  • bez ograniczeń + upodlić się +
    (CZYM)
  • Zob. podły

CHRONOLOGIZACJA:
1817, Rozmaitości, Tom 1, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 06.06.2019