-
1.
filoz. hipotetyczna substancja wypełniająca wszechświat, dająca oparcie dla ciał w nim się poruszających i posiadająca zdolność przenoszenia światła -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
filozofia
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Niebo i wszechświat -
synonimy: kwintesencja
-
- eter kosmiczny, światłonośny
- teoria eteru (kosmicznego)
-
Jeżeli eter miałby być ośrodkiem kosmicznym, który w całej przestrzeni jest nośnikiem pól, a zatem i fali elektromagnetycznej, to powinno być możliwe wyznaczenie prędkości Ziemi względem tego ośrodka przez pomiar prędkości rozchodzenia się światła, które jest też falą elektromagnetyczną [...].
źródło: NKJP: Adam Strzałkowski: O siłach rządzących światem : rzecz o podstawowych oddziaływaniach – grawitacyjnych, elektromagnetycznych, silnych i słabych, 1996
Doświadczenia Michelsona-Morleya pokazały jednoznacznie, że eter nie istnieje.
źródło: NKJP: PawełMM: Prędkość światła, Wikipedia.pl, 2009-06-06
Istniały jednak pośrednie metody doświadczalne umożliwiające badanie eteru – przypuszczano, że eter wypełnia całą przestrzeń, jest bezwonny, nieściśliwy, etc.
źródło: NKJP: Mpn: Eter kosmiczny, Wikipedia.pl, 2009-05-17
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. eter
etery
D. eteru
eterów
C. eterowi
eterom
B. eter
etery
N. eterem
eterami
Ms. eterze
eterach
W. eterze
etery
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ang. ether
fr. éther
niem. Äther
z łac. aether 'górne niebo, domniemana sfera ognia kosmicznego'