-
2.
rad. pot. przestrzeń, w której rozchodzą się fale radiowe -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Środki masowego przekazu
radio -
- fale eteru
- anarchia, chaos, cisza, dyscyplina, ład, porządek w eterze
- informacja, plotka, wiadomość, wypowiedź poszła w eter; popłynąć, puścić/puszczać w eter
-
Z Krakowa popłynęła w eter 24 grudnia 1932 r. po raz pierwszy pasterka z kościoła Mariackiego, a 31 maja dwa lata później emitowano z Krakowa na cały kraj pierwszą transmisję uroczystości Bożego Ciała.
źródło: NKJP: Tu Polskie Radio Kraków, Dziennik Polski - Magazyn, 2002-02-14
Dzieleniem eteru pomiędzy użytkowników zajmuje się Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji [...].
źródło: NKJP: Michał Ogórek: ENCYKLOPEDIA OGÓRKA, Gazeta Wyborcza - Magazyn, 1993-12-17
W przeciwieństwie do innych — martwych jego zdaniem — prezentacji, nieprofesjonaliści potrafili wnieść trochę życia w pokaz mody [...]. Tym razem znani z ekranu telewizyjnego, eteru radiowego i łamów prasowych wystąpią w towarzystwie swoich... rodzin!
źródło: NKJP: DER: Dziennikarskie potyczki z modą, Gazeta Poznańska, 2001-12-04
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. eter
etery
D. eteru
eterów
C. eterowi
eterom
B. eter
etery
N. eterem
eterami
Ms. eterze
eterach
W. eterze
etery
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ang. ether
fr. éther
niem. Äther
z łac. aether 'górne niebo, domniemana sfera ognia kosmicznego'