[…] poczucie utraty teraźniejszości, zawieszenia w limbo, brak kontynuacji i przynależności do miejsca i czasu, stawało się coraz boleśniejsze.
źródło: Mieczysława Wazacz: Czwarty wymiar, 1986 (books.google.pl)
Należy zauważyć, że sformułowania utożsamiające Polskę z Unią Europejską pojawiały się raczej rzadko. Natomiast regularnie używano drugiego rodzaju definicji, gdzie „my” było zależne od UE, a zatem już nie całkowicie suwerenne. „My” umieszczano w limbo oczekiwania na członkostwo [...].
źródło: NKJP: Agnieszka Weinar: Europeizacja polskiej polityki wobec cudzoziemców 1990-2003, 2006