pandemonium
-
książk. sytuacja, miejsce lub wydarzenie, które jest przerażające ze względu charakteryzujący je chaos i zbyt dużo nieprzyjemnych wrażeń określonego rodzaju
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- istne pandemonium
- rozpętało się pandemonium
-
Na szosie E8 rozpętało się prawdziwe pandemonium. Kolejne samochody [...] wpadały jeden na drugi.
źródło: NKJP: Krystyna Boglar: Zobaczysz, że pewnego dnia..., 1996
Już na dwa dni przed Sylwestrem brakowało biletów wyjazdowych na 2 stycznia, pomimo uruchomienia 10 dodatkowych pociągów dziennie. Przez dwa dni na dworcach trwało pandemonium [...].
źródło: NKJP: Witold Zadziorko: Sylwester 2000 - nadspodziewanie spokojny, Tygodnik Podhalański, nr 1, 2000
Po zamachu na Amerykę zapowiadano zderzenie cywilizacji islamu i chrześcijaństwa, w najlepszym razie pandemonium terroru, krwawej wojny między zorganizowanym światem państw, społeczeństw i gospodarek a siłami chaosu [...].
źródło: NKJP: Wawrzyniec Smoczyński: Nowy nieład, Polityka, 2008-12-20
Na klatkach schodowych, szczególnie jednej, pandemonium. Nagryzmolone na ścianach wyznania miłości, przekleństwa, numery telefonów, hasła kibiców i inne napisy.
źródło: NKJP: Maciej Myga: Bydgoszcz: Demolują, niszczą, palą, piją, narkotyzują się. Później... sprzątają, Gazeta Pomorska, 2009-12-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pandemonium
pandemonia
D. pandemonium
pandemoniów
C. pandemonium
pandemoniom
B. pandemonium
pandemonia
N. pandemonium
pandemoniami
Ms. pandemonium
pandemoniach
W. pandemonium
pandemonia
-
+ pandemonium + (CZEGO) -
fr. pandémonium 'piekło'
z gr. pan + daimōn