-
2.
efekt uzyskiwany w utworze artystycznym poprzez przedstawienie postaci, wypowiedzi, obyczajów lub sytuacji w sposób budzący rozbawienie odbiorcy -
Ms. lp wymawiany: [komiźmie] lub [komizmie].
-
[komism] lub [komizm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne -
synonimy: komiczność
antonimy: tragiczność
tragizm
-
- komizm słowny, sytuacyjny
- komizm postaci
- komizm i tragizm
- element, ładunek, rodzaj, źródło komizmu
- pełen komizmu
-
Myślę, że jednoznacznie tragiczne odczytywanie sztuk Szekspira było jakimś skrzywieniem naszej epoki, ponieważ, jak dobrze wiemy, element tragizmu i komizmu u Szekspira wciąż się przeplata.
źródło: NKJP: Roman Pawłowski: Rozmowa z Lucą Ronconim, włoskim reżyserem teatralnym, gościem festiwalu Unii Teatrów Europy w Krakowie, Gazeta Wyborcza, 1996-10-03
Młodzi aktorzy [...] z wdziękiem grają w przedstawieniach składających się ze skeczy i dłuższych formach teatralnych, w których dużą rolę odgrywa nie tylko komizm słowny i sytuacyjny, ale i komizm postaci.
źródło: NKJP: I. Koba: Grupa teatralna Dafka: W żywiole humoru, Tygodnik Ciechanowski, 2007-01-22
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. komizm
komizmy
D. komizmu
komizmów
C. komizmowi
komizmom
B. komizm
komizmy
N. komizmem
komizmami
Ms. komizmie
komizmach
W. komizmie
komizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. comique
niem. Komik
z gr. kōmikós 'komediowy'
Od: komiczny