-
gwałtownie i niepohamowanie w uzewnętrznianiu emocji
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
-
-
|
Miszczyk zdusił popędliwie papierosa.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008
|
|
Żył szybko, popędliwie, bez specjalnego oglądania się na rygory epoki.
źródło: NKJP: Jerzy Besala: „Nieborak pił i upieł się był”, Polityka, nr 10, 2008-02-23
|
|
Hiszpanie zaledwie ochłonęli z pierwszego przerażenia, już zaczęli strzelać. Ale strzelali w popłochu, zbyt popędliwie.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Wyspa Robinsona, 1954
|
-
część mowy: przysłówek
stopień równy |
popędliwie
|
| stopień wyższy |
popędliwiej
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
1564,
SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 03.07.2018