rozsupłać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

sprawić, że coś, co było bardzo skomplikowane lub niejasne, zostało rozwiązane czy wyjaśnione bądź przestało istnieć

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	synonimy:	rozplątać rozwikłać
	hiperonimy:	rozwiązać

	W kilka dni rozsupłali [...] zagadkę SMS-ów, rozsyłanych przez anonimowego autora, o podłożeniu bomby w konińskiej elektrowni. źródło: NKJP: Andrzej Dusza: Można lepiej, Polska Głos Wielkopolski, 2004-07-26
	– To wieloletnia sprawa, spór wielowątkowy. Trudno rozsupłać, kto jest tu pokrzywdzonym, a kto sprawcą. źródło: NKJP: Violetta Gradek: Osiedlowa wojna, Dziennik Zachodni, 2007-05-11
	Nauczyciel musi być naukowcem. Mieć problemy, zagadnienia, tajemnice, których jeszcze nie rozsupłał [...]. źródło: NKJP: Nauczyciele, Dziennik Polski, 1999-10-15
	W tej chwili pracuje nad dużym zleceniem - weryfikacją słownika. [...] zaprzyjaźnił się z niemieckim lingwistą. To dzięki niemu może rozsupłać językowe sporne kwestie. źródło: NKJP: Ogrzane sercem, Dziennik Polski, 1999-09-18

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozsupłałem +(e)m rozsupłał	rozsupłałam +(e)m rozsupłała	rozsupłałom +(e)m rozsupłało	rozsupłaliśmy +(e)śmy rozsupłali	rozsupłałyśmy +(e)śmy rozsupłały
2 os.	rozsupłałeś +(e)ś rozsupłał	rozsupłałaś +(e)ś rozsupłała	rozsupłałoś +(e)ś rozsupłało	rozsupłaliście +(e)ście rozsupłali	rozsupłałyście +(e)ście rozsupłały
3 os.	rozsupłał	rozsupłała	rozsupłało	rozsupłali	rozsupłały

bezosobnik: rozsupłano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozsupłajmy
2 os.	rozsupłaj	rozsupłajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozsupłałbym bym rozsupłał	rozsupłałabym bym rozsupłała	rozsupłałobym bym rozsupłało	rozsupłalibyśmy byśmy rozsupłali	rozsupłałybyśmy byśmy rozsupłały
2 os.	rozsupłałbyś byś rozsupłał	rozsupłałabyś byś rozsupłała	rozsupłałobyś byś rozsupłało	rozsupłalibyście byście rozsupłali	rozsupłałybyście byście rozsupłały
3 os.	rozsupłałby by rozsupłał	rozsupłałaby by rozsupłała	rozsupłałoby by rozsupłało	rozsupłaliby by rozsupłali	rozsupłałyby by rozsupłały

bezosobnik: rozsupłano by

bezokolicznik: rozsupłać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozsupławszy

gerundium: rozsupłanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozsupłany

odpowiednik aspektowy: rozsupływać

	+	rozsupłać	+	CO
	+	rozsupłać	+	ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE