stateczność

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1.a człowieka

  • 1.a

    cecha kogoś, kto jest poważny, zrównoważony i odpowiedzialny
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • Wróciwszy do kuchni przysiadała na stołku, rozkładając szeroko fałdzistą spódnicę i mając swoje własne poglądy na pacjentów i ich choroby, opowiadała o tym, skąd i po co który się zjawił. Ula puszczała te gadki mimo uszu: lubiła samą obecność pani Cydzikowej, jej stateczność i pogodną opiekuńczość wobec całego świata.

    źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1961

    Dzieje zewnętrzne Persów świadczą wymownie o ich charakterze, stateczności, męstwie; rozwadze i trzeźwym a praktycznym zmyśle.

    źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Rzeczy ostateczne człowieka i świata: eschatologia Zaratusztrianizmu, 2005

    - Stateczność przystoi właśnie młodzieży, uważał Montaigne, ona dopiero idzie ku światu, starsi mają prawo poszaleć, nic nie mają do stracenia.

    źródło: NKJP: Józef Hen: Bruliony profesora T., 2006

    Od początku doceniłam jego dojrzałość, stateczność, odpowiedzialność, wielką swobodę bycia i kulturę osobistą.

    źródło: NKJP: Maria Ziemianin: Bez emocji, Gazeta Krakowska, 2001-12-15

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. stateczność
    stateczności
    D. stateczności
    stateczności
    C. stateczności
    statecznościom
    B. stateczność
    stateczności
    N. statecznością
    statecznościami
    Ms. stateczności
    statecznościach
    W. stateczności
    stateczności

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • bez ograniczeń + stateczność +
    KOGO
  • Zob. stateczny