-
1.
pasek materiału przyszyty na ramieniu munduru lub ubrania cywilnego okrywający ramię wzdłuż obojczyka -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
rodzaje i części ubrań
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
policja i inne służby mundurowe
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną -
hiperonimy: patka
-
Muszę przyznać, iż jako kapitanowi przykro mi będzie odpruć jedną z gwiazdek, nawet jeżeli trzygwiazdkowy naramiennik wywodzi się z przedwojennej tradycji.
źródło: NKJP: Tomasz Bienek: Powrót świata szwoleżerów?, Dziennik Zachodni, 2001-03-23
Ma na sobie paradny mundur, pas koalicyjny przecinający plecy, żółty sznur zawiązany na naramienniku...
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000
Do listu dołączona była fotografia tęgiego oficera z bródką, w białej bluzie, z naramiennikami sztabskapitana.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
Do samochodu podszedł jakiś wojskowy, miał zdarte naramienniki i czapkę bez odznak i orzełka.
źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Requiem dla ziemiaństwa, 2003
Na ulice i wybiegi pokazowe powraca również trencz [...]. Też w wersji kanonicznej, czyli ma wszystko, co trzeba na swoim miejscu: jest obszerny, luźny, dwurzędowy, ma patki na rękawach, naramienniki, duże kieszenie i przewiązany jest paskiem.
źródło: NKJP: Powiew klasyki, Gazeta Wyborcza, 1992-09-25
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. naramiennik
naramienniki
D. naramiennika
naramienników
C. naramiennikowi
naramiennikom
B. naramiennik
naramienniki
N. naramiennikiem
naramiennikami
Ms. naramienniku
naramiennikach
W. naramienniku
naramienniki
-
Od: wyrażenia przyimkowego na ramieniu , zob. ramię .