-
2.
część zbroi ochraniająca ramię -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
Buko wykręcił się w kulbace, stanął w strzemionach, ciął potężnie, topór roztrzaskał naramiennik i niemal odrąbał bark rycerza ze stopniem Kauffungów na tarczy.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Librarianie noszą niebieskie pancerze z lewym naramiennikiem pomalowanym na czerwono.
źródło: NKJP: Internet
Garard sam wybrał sobie długą do kolan kolczugę, lśniący półpancerz i naramienniki, znacznie bardziej reprezentacyjne niż niepozorna zbroja ze smoczej łuski.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Smoczy Pakt, 2003
Archeolodzy znajdują podczas wykopalisk nie tylko monety, ale też ceramikę, metalowe ozdoby i broń. Siekierki i naramienniki pochodzą z epoki brązu.
źródło: NKJP: Anna Paszko-Leśniak: Skarby z sejfu, Express Ilustrowany, 2003-02-19
Rycerz wraz z koniem i całym rynsztunkiem tworzył starannie przemyślaną całość, swego rodzaju dzieło sztuki. Jego piękno było groźne, często odwoływało się do motywów siły i drapieżności, jak wizerunki lwa, orła, smoka uwidocznione na tarczach, hełmach czy naramiennikach.
źródło: NKJP: Andrzej Osęka: Piękne masakry, Gazeta Wyborcza, 1997-04-30
Pancerz łowcy składa się głównie z masywnego, stalowego napierśnika, a także karwaszy, naramienników, nagolenników i ochraniaczy na uda.
źródło: Internet: byakko.forumpolish.com
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. naramiennik
naramienniki
D. naramiennika
naramienników
C. naramiennikowi
naramiennikom
B. naramiennik
naramienniki
N. naramiennikiem
naramiennikami
Ms. naramienniku
naramiennikach
W. naramienniku
naramienniki
-
Od: wyrażenia przyimkowego na ramieniu , zob. ramię .