wykrwawić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

stracić dużo krwi lub umrzeć z upływu krwi

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

	Kula przeszyła mięśnie tuż pod pośladkami i zanim go opatrzono, mocno się wykrwawił. źródło: KWSJP: Henryk Panas: Na rozstajnych drogach, 1974
	Dziewczyna wykrwawiła się, nim ktokolwiek ją wypatrzył w ciemnościach. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008
	Ranny Nilfgaardczyk, którego schwytał podjazd [...], zdołał w drodze zedrzeć opatrunek i wykrwawił się, nie odzyskawszy przytomności. źródło: KWSJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
	Zwierzę wykrwawiło się w następstwie odniesionych obrażeń. źródło: Internet
	Kula uderzyła Brittheny w plecy, przeszła na wylot i trafiła Whitney w brzuch. Ciężko ranna Brittheny wykrwawiła się na śmierć. źródło: KWSJP: Piotr Janik: Kowsbojska tradycja, Detektyw, 1999, nr 2 (150)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykrwawiłem się +(e)m się wykrwawił	wykrwawiłam się +(e)m się wykrwawiła	wykrwawiłom się +(e)m się wykrwawiło	wykrwawiliśmy się +(e)śmy się wykrwawili	wykrwawiłyśmy się +(e)śmy się wykrwawiły
2 os.	wykrwawiłeś się +(e)ś się wykrwawił	wykrwawiłaś się +(e)ś się wykrwawiła	wykrwawiłoś się +(e)ś się wykrwawiło	wykrwawiliście się +(e)ście się wykrwawili	wykrwawiłyście się +(e)ście się wykrwawiły
3 os.	wykrwawił się	wykrwawiła się	wykrwawiło się	wykrwawili się	wykrwawiły się

bezosobnik: wykrwawiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykrwawmy się
2 os.	wykrwaw się	wykrwawcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykrwawiłbym się bym się wykrwawił	wykrwawiłabym się bym się wykrwawiła	wykrwawiłobym się bym się wykrwawiło	wykrwawilibyśmy się byśmy się wykrwawili	wykrwawiłybyśmy się byśmy się wykrwawiły
2 os.	wykrwawiłbyś się byś się wykrwawił	wykrwawiłabyś się byś się wykrwawiła	wykrwawiłobyś się byś się wykrwawiło	wykrwawilibyście się byście się wykrwawili	wykrwawiłybyście się byście się wykrwawiły
3 os.	wykrwawiłby się by się wykrwawił	wykrwawiłaby się by się wykrwawiła	wykrwawiłoby się by się wykrwawiło	wykrwawiliby się by się wykrwawili	wykrwawiłyby się by się wykrwawiły

bezosobnik: wykrwawiono by się

bezokolicznik: wykrwawić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wykrwawiwszy się

gerundium: wykrwawienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wykrwawiać się

Rz _żywotny

+

wykrwawić się

+

Por. krwawić .
Zob. krew