wykrwawić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

stracić w walce wielu ludzi

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

	Germanie […] wykrwawili się również w toku samych zmagań, szturmując szyki legionistów, osłonięte murem tarcz. źródło: WSJP: Aleksander Krawczuk: Julian Apostata, 1987
	Oddziały radzieckie wykrwawiły się już solidnie, ofensywa pędziła dalej na zachód, nie było świeżych sił w odwodzie. źródło: KWSJP: Eugeniusz Paukszta: Po burzy jest pogoda, 1966
	Jedni optowali ze wiernością królowi, inni za przyłączeniem się do rebeliantów. Nie zabrakło i takich, którzy radzili wstrzymać się z deklaracjami i zaczekać, aż obie wojujące strony wykrwawią się. źródło: KWSJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
	Podczas gdy protestantyzm na kontynencie (w Niemczech i we Francji) wykrwawił się w wojnach religijnych, protestantyzm angielski wytworzył nową postać kultury, a nawet nowy typ chrześcijaństwa, który rozprzestrzenił się następnie w wielu częściach świata. źródło: KWSJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996
	Nie interweniować, niech Hiszpania wykrwawi się do końca. źródło: KWSJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykrwawiłem się +(e)m się wykrwawił	wykrwawiłam się +(e)m się wykrwawiła	wykrwawiłom się +(e)m się wykrwawiło	wykrwawiliśmy się +(e)śmy się wykrwawili	wykrwawiłyśmy się +(e)śmy się wykrwawiły
2 os.	wykrwawiłeś się +(e)ś się wykrwawił	wykrwawiłaś się +(e)ś się wykrwawiła	wykrwawiłoś się +(e)ś się wykrwawiło	wykrwawiliście się +(e)ście się wykrwawili	wykrwawiłyście się +(e)ście się wykrwawiły
3 os.	wykrwawił się	wykrwawiła się	wykrwawiło się	wykrwawili się	wykrwawiły się

bezosobnik: wykrwawiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykrwawmy się
2 os.	wykrwaw się	wykrwawcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykrwawiłbym się bym się wykrwawił	wykrwawiłabym się bym się wykrwawiła	wykrwawiłobym się bym się wykrwawiło	wykrwawilibyśmy się byśmy się wykrwawili	wykrwawiłybyśmy się byśmy się wykrwawiły
2 os.	wykrwawiłbyś się byś się wykrwawił	wykrwawiłabyś się byś się wykrwawiła	wykrwawiłobyś się byś się wykrwawiło	wykrwawilibyście się byście się wykrwawili	wykrwawiłybyście się byście się wykrwawiły
3 os.	wykrwawiłby się by się wykrwawił	wykrwawiłaby się by się wykrwawiła	wykrwawiłoby się by się wykrwawiło	wykrwawiliby się by się wykrwawili	wykrwawiłyby się by się wykrwawiły

bezosobnik: wykrwawiono by się

bezokolicznik: wykrwawić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wykrwawiwszy się

gerundium: wykrwawienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wykrwawiać się

Por. krwawić .
Zob. krew