uwiarygodnić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

udowodnić, że jest się osobą, która nie budzi wątpliwości i można jej zaufać

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Relacje znaczeniowe

synonimy:

uwierzytelnić się

Cytaty

Klienci muszą uwiarygodnić się w oczach banku, wykazując swoją zdolność kredytową.

źródło: NKJP: (al): Złota Donatywa rozpędziła „Lokomotywę”, Dziennik Bałtycki, 2000-01-04

– We współczesnym przekazie walczy się nie na argumenty, ale na emocje. Rację ma ten, kto skuteczniej uwiarygodni się gestami.

źródło: NKJP: Juliusz Ćwieluch: Teatr narodowy, Polityka nr 31 (2716), 2009-08-01

Jeśli nie jesteś w stanie nadal spłacać kredytu, powinieneś: przyjść do banku już wtedy, gdy podejrzewasz, że możesz mieć kłopot ze spłatą zadłużenia. W ten sposób uwiarygodnisz się przed wierzycielem [...].

źródło: NKJP: xx: Najważniejsza jest ugoda, Dziennik Zachodni, 2002-02-22

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	uwiarygodnię się	uwiarygodnimy się
2 os.	uwiarygodnisz się	uwiarygodnicie się
3 os.	uwiarygodni się	uwiarygodnią się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uwiarygodniłem się +(e)m się uwiarygodnił	uwiarygodniłam się +(e)m się uwiarygodniła	uwiarygodniłom się +(e)m się uwiarygodniło	uwiarygodniliśmy się +(e)śmy się uwiarygodnili	uwiarygodniłyśmy się +(e)śmy się uwiarygodniły
2 os.	uwiarygodniłeś się +(e)ś się uwiarygodnił	uwiarygodniłaś się +(e)ś się uwiarygodniła	uwiarygodniłoś się +(e)ś się uwiarygodniło	uwiarygodniliście się +(e)ście się uwiarygodnili	uwiarygodniłyście się +(e)ście się uwiarygodniły
3 os.	uwiarygodnił się	uwiarygodniła się	uwiarygodniło się	uwiarygodnili się	uwiarygodniły się

bezosobnik: uwiarygodniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uwiarygodnijmy się
2 os.	uwiarygodnij się	uwiarygodnijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uwiarygodniłbym się bym się uwiarygodnił	uwiarygodniłabym się bym się uwiarygodniła	uwiarygodniłobym się bym się uwiarygodniło	uwiarygodnilibyśmy się byśmy się uwiarygodnili	uwiarygodniłybyśmy się byśmy się uwiarygodniły
2 os.	uwiarygodniłbyś się byś się uwiarygodnił	uwiarygodniłabyś się byś się uwiarygodniła	uwiarygodniłobyś się byś się uwiarygodniło	uwiarygodnilibyście się byście się uwiarygodnili	uwiarygodniłybyście się byście się uwiarygodniły
3 os.	uwiarygodniłby się by się uwiarygodnił	uwiarygodniłaby się by się uwiarygodniła	uwiarygodniłoby się by się uwiarygodniło	uwiarygodniliby się by się uwiarygodnili	uwiarygodniłyby się by się uwiarygodniły

bezosobnik: uwiarygodniono by się

bezokolicznik: uwiarygodnić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uwiarygodniwszy się

gerundium: uwiarygodnienie się

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	uwiarygodnienie się	uwiarygodnienia się
D.	uwiarygodnienia się	uwiarygodnień się
C.	uwiarygodnieniu się	uwiarygodnieniom się
B.	uwiarygodnienie się	uwiarygodnienia się
N.	uwiarygodnieniem się	uwiarygodnieniami się
Ms.	uwiarygodnieniu się	uwiarygodnieniach się
W.	uwiarygodnienie się	uwiarygodnienia się

odpowiednik aspektowy: uwiarygodniać się

Składnia

	+	uwiarygodnić się	+	(CZYM)
	+	uwiarygodnić się	+	(przed KIM)

Pochodzenie

Zob. wiara, godny, por. wiarygodny