-
1.
tak, że dana rzecz lub osoba znajduje się na całej swojej długości w takiej samej odległości od czegoś bądź kogoś innego -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości przestrzeni
ułożenie względem siebie -
antonimy: prostopadle
-
- równolegle do autostrady, do jezdni, do szosy, do torów, do ulicy; do granicy, do krawędzi, do linii (brzegowej, kolejowej...), do osi jezdni; do rzeki, do wybrzeża, do ziemi; do bloków, do podłogi, do powierzchni czegoś, do sufitu, do ścian
- ułożyć/układać coś; biec, iść, jechać, przebiegać; zagrać; ustawiony, usytuowany równolegle
-
Ulice budowane prostopadle, a nie równolegle do rzeki, stanowią naturalne tamy.
źródło: NKJP: Alicja Lesner: Podtopione domy, Dziennik Bałtycki, 2004-02-16
Teraz Ula ułożyła równolegle dwie cegły, sprawdzając, czy są dość blisko siebie, by blaszanka mogła na nich stanąć.
źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1961
[...] fosa w tym miejscu jest po skosie. To znaczy - biegnie równolegle do ulicy Mickiewicza, czyli wzdłuż dawnego muru, ale na skrzyżowaniu z ul. Szpitalną - wszystko na to wskazuje - nagle ścinała róg, podchodząc aż pod sam mur.
źródło: NKJP: (old): Wykopali fosę, Dziennik Polski, 2005-10-28
Widziałem, że jadący równolegle z nami tir sygnalizował skręt w lewo, nawet zatrzymał się na moment.
źródło: NKJP: KAS: Tirem wjechał pod pociąg, Gazeta Poznańska, 2002-02-01
Drugiego dnia imprezy siedziałam sobie na boisku, aby odpocząć, gdy nagle zauważyłam równolegle do mnie siedzącego kolesia.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: przysłówek
-
+ równolegle + (do CZEGO/KOGO | z CZYM/KIM) -
Zob. równo I, leżeć, por. też równoległy.
-
Uznawane za niepoprawne: równolegle z CZYM, z wyłączeniem użyć z czasownikami typu: iść, biec, jechać równolegle z KIM/CZYM (nie: do KOGO/CZEGO).