uplątać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

książk. zaangażować kogoś w jakąś sprawę niepotrzebnie, niesłusznie lub wbrew jego woli

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	wmanewrować wplątać zaplątać
	antonimy:	wyplątać

Połączenia

uplątać w aferę, w sprawę jakąś

Cytaty

[...] takich znaków nie wolno bagatelizować, bo to się lada chwila może zemścić. Raz na przykład uplątali mnie w taką aferę w Ministerstwie Rolnictwa,

źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985

Skoro odmówił, dlaczego wydawał się taki uplątany w mało istotny epizod, dlaczego zapadał się na to wspomnienie w grząską ciszę?

źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001

To mniej więcej całkowity spis ludności miasta rozmiarów Radomia. A to podobno i tak nie wszyscy, bo uplątanych we współpracę miało być dwa razy więcej.

źródło: NKJP: Maciej Radwan Rybiński: Felieton hierarchiczny, Dziennik Polski, 2005-01-28

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	uplączę uplątam	uplączemy uplątamy
2 os.	uplączesz uplątasz	uplączecie uplątacie
3 os.	uplącze upląta	uplączą uplątają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uplątałem +(e)m uplątał	uplątałam +(e)m uplątała	uplątałom +(e)m uplątało	uplątaliśmy +(e)śmy uplątali	uplątałyśmy +(e)śmy uplątały
2 os.	uplątałeś +(e)ś uplątał	uplątałaś +(e)ś uplątała	uplątałoś +(e)ś uplątało	uplątaliście +(e)ście uplątali	uplątałyście +(e)ście uplątały
3 os.	uplątał	uplątała	uplątało	uplątali	uplątały

bezosobnik: uplątano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uplączmy uplątajmy
2 os.	uplącz uplątaj	uplączcie uplątajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uplątałbym bym uplątał	uplątałabym bym uplątała	uplątałobym bym uplątało	uplątalibyśmy byśmy uplątali	uplątałybyśmy byśmy uplątały
2 os.	uplątałbyś byś uplątał	uplątałabyś byś uplątała	uplątałobyś byś uplątało	uplątalibyście byście uplątali	uplątałybyście byście uplątały
3 os.	uplątałby by uplątał	uplątałaby by uplątała	uplątałoby by uplątało	uplątaliby by uplątali	uplątałyby by uplątały

bezosobnik: uplątano by

bezokolicznik: uplątać

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

uplątawszy

gerundium: uplątanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	uplątanie	uplątania
D.	uplątania	uplątań
C.	uplątaniu	uplątaniom
B.	uplątanie	uplątania
N.	uplątaniem	uplątaniami
Ms.	uplątaniu	uplątaniach
W.	uplątanie	uplątania

imiesłów przymiotnikowy bierny: uplątany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	uplątany	uplątany	uplątany	uplątane	uplątana
D.	uplątanego	uplątanego	uplątanego	uplątanego	uplątanej
C.	uplątanemu	uplątanemu	uplątanemu	uplątanemu	uplątanej
B.	uplątanego	uplątanego	uplątany	uplątane	uplątaną
N.	uplątanym	uplątanym	uplątanym	uplątanym	uplątaną
Ms.	uplątanym	uplątanym	uplątanym	uplątanym	uplątanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	uplątani	uplątani	uplątane	uplątane
D.	uplątanych	uplątanych	uplątanych	uplątanych
C.	uplątanym	uplątanym	uplątanym	uplątanym
B.	uplątanych	uplątanych	uplątanych	uplątane
N.	uplątanymi	uplątanymi	uplątanymi	uplątanymi
Ms.	uplątanych	uplątanych	uplątanych	uplątanych

odpowiednik aspektowy: uplątywać

Składnia

+

uplątać

+

KOGO + w CO

Pochodzenie

Zob. plątać