-
2.
wyrazić rozżalenie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
- rozżalić się nad sobą
-
Tymczasem na łamach prasy rozżaliła się inna z uwolnionych od TVP [...]. Zamiast – jak jedna z jej poprzedniczek – zabrać torebkę i z klasą opuścić studio, obnosi się ze swą udręką, jakiej przez lata doświadczała w „Wiadomościach”.
źródło: NKJP: Marek Niedźwiecki: Wyszliśmy na głupków..., Dziennik Łódzki, 2004-10-29
Z psami w budzie siedzę, pilnuję, sam jak pies – znowu rozżalił się nad sobą – i nawet nikt nam jeść nie da.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Obciach, 1999
- Cicho! - babcia zapanowała nad rozgardiaszem. - Powiedz natychmiast, dlaczego masz pobrudzoną sukienkę. Rozżaliłam się na małostkowość dorosłych: - To niechcący, wywróciłam się, jak uciekałam.
źródło: NKJP: Teresa Bogucka: Cicho, dzieci usłyszą, Gazeta Wyborcza, 1994-04-30
Podobno i dziś można znaleźć chętnych do odpoczynku w otoczeniu nie skażonym cywilizacją. Trafili się tacy pewnym gospodarzom w Żegocinie, którzy postawili nowy, piękny dom, zaprosili turystów, a ci po przyjeździe rozżalili się, że toaleta jest w domu [...].
źródło: NKJP: Na dowolnie wybranym boku..., Dziennik Polski, 2001-01-19
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozżalę się
rozżalimy się
2 os. rozżalisz się
rozżalicie się
3 os. rozżali się
rozżalą się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozżaliłem się
+(e)m się rozżalił
rozżaliłam się
+(e)m się rozżaliła
rozżaliłom się
+(e)m się rozżaliło
rozżaliliśmy się
+(e)śmy się rozżalili
rozżaliłyśmy się
+(e)śmy się rozżaliły
2 os. rozżaliłeś się
+(e)ś się rozżalił
rozżaliłaś się
+(e)ś się rozżaliła
rozżaliłoś się
+(e)ś się rozżaliło
rozżaliliście się
+(e)ście się rozżalili
rozżaliłyście się
+(e)ście się rozżaliły
3 os. rozżalił się
rozżaliła się
rozżaliło się
rozżalili się
rozżaliły się
bezosobnik: rozżalono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozżalmy się
2 os. rozżal się
rozżalcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozżaliłbym się
bym się rozżalił
rozżaliłabym się
bym się rozżaliła
rozżaliłobym się
bym się rozżaliło
rozżalilibyśmy się
byśmy się rozżalili
rozżaliłybyśmy się
byśmy się rozżaliły
2 os. rozżaliłbyś się
byś się rozżalił
rozżaliłabyś się
byś się rozżaliła
rozżaliłobyś się
byś się rozżaliło
rozżalilibyście się
byście się rozżalili
rozżaliłybyście się
byście się rozżaliły
3 os. rozżaliłby się
by się rozżalił
rozżaliłaby się
by się rozżaliła
rozżaliłoby się
by się rozżaliło
rozżaliliby się
by się rozżalili
rozżaliłyby się
by się rozżaliły
bezosobnik: rozżalono by się
bezokolicznik: rozżalić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozżaliwszy się
gerundium: rozżalenie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozżalenie się
rozżalenia się
D. rozżalenia się
rozżaleń się
C. rozżaleniu się
rozżaleniom się
B. rozżalenie się
rozżalenia się
N. rozżaleniem się
rozżaleniami się
Ms. rozżaleniu się
rozżaleniach się
W. rozżalenie się
rozżalenia się
odpowiednik aspektowy: rozżalać się
-
+ rozżalić się + (na KOGO/CO | nad KIM/CZYM)+ rozżalić się + (że ZDANIE)+ rozżalić się + (MOWA WPROST) -
Zob. żalić się , por. żal I .