ślubować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

uroczyście zobowiązywać się do czegoś, wypowiadając słowa ustalone dla określonego rodzaju sytuacji

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

zwyczaje i obyczaje

burmistrz, funkcjonariusz, policjant, poseł, radny, rzecznik praw obywatelskich, senator; młoda para ślubuje; dzieci, gimnazjaliści, pierwszaki, pierwszoklasiści, uczniowie ślubują
ślubować mężowi, żonie; Bogu
ślubować ubóstwo, uczciwość, wierność, życie (w ubóstwie)
ślubować przed ołtarzem; przed Bogiem, przed Sejmem
ślubować w Sejmie
ślubować uroczyście
ślubować przestrzegać (zasad), wykonywać (obowiązki)

	Ci, którzy kilka lat wstecz ślubowali miłość mężowi czy żonie, dzisiaj byliby gotowi wydrapać sobie nawzajem oczy. Dlaczego tak się dzieje? źródło: NKJP: Piotr Kozłowski: Randka z Bogiem i z człowiekiem, czyli Kochaj i rób co chcesz... i z kim chcesz!, 2009
	Podobnie jak wcześniej radni, burmistrz ślubował rzetelne wykonywanie swoich obowiązków. źródło: NKJP: Katarzyna Wrzalik: Nowa Rada, Dziennik Zachodni, 2002-11-22
	Jako dziecko był chorowity i pełna wiary matka ślubowała Bogu, że jeśli pierworodny syn zostanie uzdrowiony, odbędzie z nim pielgrzymkę do Mogiły. źródło: NKJP: Michał Rożek: Cudami wsławiony, Dziennik Polski, 2005-10-08
	– Ślubuję uroczyście, że będę wytrwale dążyć do zdobywania wiedzy... – tak przysięgali studenci pierwszego roku. źródło: NKJP: Lucyna Zdanowska: Gaudeamus igitur, Tygodnik Tucholski, 2004
	Ślubuję sumiennie wypełniać obowiązki arbitra, orzekać bezstronnie, zgodnie z przepisami prawa, dochowywać zasad etyki arbitra, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości. źródło: NKJP: Ustawa prawo zamówień publicznych, Dziennik Ustaw, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ślubowałem +(e)m ślubował	ślubowałam +(e)m ślubowała	ślubowałom +(e)m ślubowało	ślubowaliśmy +(e)śmy ślubowali	ślubowałyśmy +(e)śmy ślubowały
2 os.	ślubowałeś +(e)ś ślubował	ślubowałaś +(e)ś ślubowała	ślubowałoś +(e)ś ślubowało	ślubowaliście +(e)ście ślubowali	ślubowałyście +(e)ście ślubowały
3 os.	ślubował	ślubowała	ślubowało	ślubowali	ślubowały

bezosobnik: ślubowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę ślubował będę ślubować	będę ślubowała będę ślubować	będę ślubowało będę ślubować	będziemy ślubowali będziemy ślubować	będziemy ślubowały będziemy ślubować
2 os.	będziesz ślubował będziesz ślubować	będziesz ślubowała będziesz ślubować	będziesz ślubowało będziesz ślubować	będziecie ślubowali będziecie ślubować	będziecie ślubowały będziecie ślubować
3 os.	będzie ślubował będzie ślubować	będzie ślubowała będzie ślubować	będzie ślubowało będzie ślubować	będą ślubowali będą ślubować	będą ślubowały będą ślubować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ślubujmy
2 os.	ślubuj	ślubujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ślubowałbym bym ślubował	ślubowałabym bym ślubowała	ślubowałobym bym ślubowało	ślubowalibyśmy byśmy ślubowali	ślubowałybyśmy byśmy ślubowały
2 os.	ślubowałbyś byś ślubował	ślubowałabyś byś ślubowała	ślubowałobyś byś ślubowało	ślubowalibyście byście ślubowali	ślubowałybyście byście ślubowały
3 os.	ślubowałby by ślubował	ślubowałaby by ślubowała	ślubowałoby by ślubowało	ślubowaliby by ślubowali	ślubowałyby by ślubowały

bezosobnik: ślubowano by

bezokolicznik: ślubować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

ślubując

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

ślubowawszy

gerundium: ślubowanie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: ślubujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: ślubowany

Zob. ślub