-
1.
głośny płacz lub dźwięk wydawany na skutek jakichś gwałtownych doznań -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
- spazm rozkoszy
-
Ja przeżyłem to kilka razy. Szał! Spazm radochy! Krzyk z gardła ściśniętego ekstazą, łzy z oczu, które widzą „naszych chłopców” z nonszalancką dumą wkraczających do stolicy uwolnionej od tyrana.
źródło: NKJP: Wojciech Giełżyński: Inne światy, inne drogi, 2006
W tej chwili jeńca od nowa zatkało przerażenie i młokos wybuchnął spazmem płaczu.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957
Przez parodystyczny ton kolejnych scen, doprowadzających widownię do spazmów śmiechu, przebija się groźniejsza nutka [...].
źródło: NKJP: Jacek Harasimowicz: Kuton Club, czyli obrona sensu, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-06-17
Ta zbiorowa, spontaniczna, chwilami wręcz na granicy spazmu manifestacja żalu po księżnej Dianie dowodzi, jak społeczeństwa potrzebują i poszukują mitu.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuścinski: Lapidaria IV-VI, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. spazm
spazmy
D. spazmu
spazmów
C. spazmowi
spazmom
B. spazm
spazmy
N. spazmem
spazmami
Ms. spazmie
spazmach
W. spazmie
spazmy
-
+ spazm + (CZEGO) -
gr. spasmós