nacieszyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

czując radość z czyjejś obecności lub tego, co ktoś widzi, tego, co się dzieje, nasycić się tym uczuciem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	Robię sobie przerwę, by się przeprowadzić do Barcelony. Tam chcę odpocząć, nacieszyć się słońcem, moimi dziećmi i mężem. źródło: NKJP: Derwich Malgorzata: Wymarzona Barcelona, Gazeta Poznańska 2001-10-19
	Polacy, którzy nie zdążyli nacieszyć się dwudziestoletnią niepodległością, jako pierwsi, powiedzieli najeźdźcy gromkie „NIE”. źródło: NKJP: Zbigniew Burda: Nie ma już żydowskich miasteczek, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska” 2005-06-02
	Uśmiechał się ciągle do mnie i poklepywał po policzku lub ramieniu. - Nie mogę się nacieszyć, że mam takiego wnusia! - mówił do ojca. źródło: NKJP: Kazimierz Orłoś: Niebieski szklarz, 1996
	Ledwo się rolnik zdążył nacieszyć, że wszystko tak pięknie powschodziło, kiedy pewnego popołudnia zauważa, że na polu coś nie wszystko w porządku. Rządki buraków jakby przybladły, tu i ówdzie widać przerwy, jakby ktoś porozrywał zielone nitki ciągnące się w polu. źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Requiem dla ziemiaństwa, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nacieszyłem się +(e)m się nacieszył	nacieszyłam się +(e)m się nacieszyła	nacieszyłom się +(e)m się nacieszyło	nacieszyliśmy się +(e)śmy się nacieszyli	nacieszyłyśmy się +(e)śmy się nacieszyły
2 os.	nacieszyłeś się +(e)ś się nacieszył	nacieszyłaś się +(e)ś się nacieszyła	nacieszyłoś się +(e)ś się nacieszyło	nacieszyliście się +(e)ście się nacieszyli	nacieszyłyście się +(e)ście się nacieszyły
3 os.	nacieszył się	nacieszyła się	nacieszyło się	nacieszyli się	nacieszyły się

bezosobnik: nacieszono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nacieszmy się
2 os.	naciesz się	nacieszcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nacieszyłbym się bym się nacieszył	nacieszyłabym się bym się nacieszyła	nacieszyłobym się bym się nacieszyło	nacieszylibyśmy się byśmy się nacieszyli	nacieszyłybyśmy się byśmy się nacieszyły
2 os.	nacieszyłbyś się byś się nacieszył	nacieszyłabyś się byś się nacieszyła	nacieszyłobyś się byś się nacieszyło	nacieszylibyście się byście się nacieszyli	nacieszyłybyście się byście się nacieszyły
3 os.	nacieszyłby się by się nacieszył	nacieszyłaby się by się nacieszyła	nacieszyłoby się by się nacieszyło	nacieszyliby się by się nacieszyli	nacieszyłyby się by się nacieszyły

bezosobnik: nacieszono by się

bezokolicznik: nacieszyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nacieszywszy się

gerundium: nacieszenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: nacieszać się

	+	nacieszyć się	+	KIM/CZYM
	+	nacieszyć się	+	że ZDANIE