-
2.
jęz. analiza wszystkich elementów danego języka i relacji między tymi elementami uwzględniająca ich rozwój w czasie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
synonimy: diachronia
sprzeczne: synchronia
synchronizm
-
[...] powstały również opracowania ogólniejszej natury, prace poświęcone całej klasie przyimków wtórnych. Są to dwie monografie, analizujące co prawda głównie współczesny materiał, ale także — co nie jest tu bez znaczenia — mocno akcentujące diachroniczność.
źródło: Aleksandra Janowska: Kształtowanie się klasy polskich przyimków wtórnych, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2015 (wydawnictwo.us.edu.pl)
Zastanówmy się teraz nad problemem diachroniczności języka. Nawet jeśli w każdym stadium swego rozwoju język jest jednoreferencjalny [...], to i tak użytkownicy tego języka: po pierwsze — w różnych okresach używali zdań tego języka w różnych znaczeniach; po drugie — w dowolnym czasie mogą wypowiadać zdania wyposażając je w nieaktualne już znaczenie.
źródło: Ryszard Wójcicki: Języki teorii naukowych, Filozofia Nauki, 1996 (bazhum.muzhp.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. diachroniczność
diachroniczności
D. diachroniczności
diachroniczności
C. diachroniczności
diachronicznościom
B. diachroniczność
diachroniczności
N. diachronicznością
diachronicznościami
Ms. diachroniczności
diachronicznościach
W. diachroniczności
diachroniczności
Inne uwagi
Zwykle lp