-
1.b
świadczący o tym, że ktoś czuje rozżalenie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- rozżalony głos, ton; rozżalona mina; rozżalone oczy
-
- Jak ona mogła nam to zrobić! - wybuchnął rozżalonym tonem Jacek.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
Najbardziej rozczarowane były dzieci, to głównie dla nich cyrk miał być atrakcją. Ich rozżalone miny były najlepszym dowodem tego, że cyrkowcy zrobili sobie „cyrk” z młodych widzów.
źródło: NKJP: Alicja Dominiuk-Jankowska, Michał Kruszona: Cyrkowa kompromitacja, Polska Głos Wielkopolski, 2003-10-22
Hej - Gucio delikatnie ujął go za ramię i spojrzał w jego wielkie, rozżalone oczy. - Posłuchaj, ja wcale nie myślę, że jesteś zły!
źródło: NKJP: Marcin Pałasz: Dziwne przypadki Ferdynanda Szkodnika, 2010
- N-nie! Nie wchodź! - krzyknęła, rzucając się do drzwi, o które oparła się głową. Dopiero wtedy zdała sobie sprawę, jaki jej głos był rozżalony.
źródło: Internet: trace-glowe.blogspot.com/2013
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rozżalony
rozżalony
rozżalony
rozżalone
rozżalona
D. rozżalonego
rozżalonego
rozżalonego
rozżalonego
rozżalonej
C. rozżalonemu
rozżalonemu
rozżalonemu
rozżalonemu
rozżalonej
B. rozżalonego
rozżalonego
rozżalony
rozżalone
rozżaloną
N. rozżalonym
rozżalonym
rozżalonym
rozżalonym
rozżaloną
Ms. rozżalonym
rozżalonym
rozżalonym
rozżalonym
rozżalonej
W. rozżalony
rozżalony
rozżalony
rozżalone
rozżalona
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rozżaleni
rozżaleni
rozżalone
rozżalone
D. rozżalonych
rozżalonych
rozżalonych
rozżalonych
C. rozżalonym
rozżalonym
rozżalonym
rozżalonym
B. rozżalonych
rozżalonych
rozżalonych
rozżalone
N. rozżalonymi
rozżalonymi
rozżalonymi
rozżalonymi
Ms. rozżalonych
rozżalonych
rozżalonych
rozżalonych
W. rozżaleni
rozżaleni
rozżalone
rozżalone
-
Zob. żalić się , por. żal I .