środowiskowy - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

związany ze środowiskiem - zespołem ludzi żyjących lub pracujących w podobnych warunkach

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

środowiskowy dom (samopomocy); hufiec pracy; środowiskowe ognisko (wychowawcze); środowiskowe plotki; krąg, zespół, związek; klub, ośrodek; festyn, ostracyzm, program, przegląd, wywiad; język środowiskowy; grupa, organizacja; placówka, świetlica, szkoła; impreza, uroczystość; decyzja, dyskusja, integracja, konsultacja, pomoc, praca, profilaktyka, solidarność; powieść środowiskowa; koło; doświadczenie, spotkanie, wsparcie, zróżnicowanie środowiskowe; kontakty, więzi; bodźce, czynniki, działania, oddziaływania, różnice, uwarunkowania, warunki, zaniedbania środowiskowe

	Wpływ na kształtowanie modeli idealnych rodziców wywierają te same czynniki, które przyczyniają się do powstawania stereotypów kulturowych, środowiskowych, a także wewnątrzrodzinnych. źródło: NKJP: Stanisław Lipński: Spostrzeganie postaw wychowawczych rodziców i orientacja życiowa a funkcjonowanie społeczne nieletnich, 2001
	Kontrola społeczna na wsi tak działa, że oficjalne formalne występowanie przeciwko członkowi społeczności wiejskiej czy małomiasteczkowej mogłoby się zakończyć ostracyzmem środowiskowym, jakimś rodzajem wykluczenia [...]. źródło: NKJP: Uprzejmie donoszę..., Dziennik Polski, 2006-03-18
	Środowiskowy Dom Samopomocy podziękował wolontariuszom za roczną pracę z niepełnosprawnymi. źródło: NKJP: Anna Listowska: Uśmiech znaczy więcej niż medal, Nowa Trybuna Opolska, 2006
	Nasza szkoła jest środowiskowa, całe życie kulturalne tej części dzielnicy Piaskowa Góra tu się odbywa. źródło: NKJP: Anna Skunka: Zostawcie naszą szkołę!, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2003-12-03

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Od: środowisko