poszczęścić - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. obdarzyć kogoś pomyślnością, zgodnie z jego oczekiwaniami

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

- Święty Hubert chyba się na nas obraził i nie poszczęścił nam - powiedział Mikołaj [...].

źródło: NKJP: Karolina Krajewska: Polowanie, Dziennik Bałtycki, 1999-11-09

W niewielkim futerale od fletu Ewa ma maleńkiego misia - poszczęścił jej w niemieckim Ultzen, a za dwa lata być może pomoże Fortunie i ,,Trio Cantabile’’ przywiezie stamtąd najwyższy laur?

źródło: NKJP: Małgorzata Derwich: Uczennica i mistrz, Gazeta Poznańska, 2001-12-24

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	poszczęszczę	poszczęścimy
2 os.	poszczęścisz	poszczęścicie
3 os.	poszczęści	poszczęszczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poszczęściłem +(e)m poszczęścił	poszczęściłam +(e)m poszczęściła	poszczęściłom +(e)m poszczęściło	poszczęściliśmy +(e)śmy poszczęścili	poszczęściłyśmy +(e)śmy poszczęściły
2 os.	poszczęściłeś +(e)ś poszczęścił	poszczęściłaś +(e)ś poszczęściła	poszczęściłoś +(e)ś poszczęściło	poszczęściliście +(e)ście poszczęścili	poszczęściłyście +(e)ście poszczęściły
3 os.	poszczęścił	poszczęściła	poszczęściło	poszczęścili	poszczęściły

bezosobnik: poszczęszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poszczęśćmy
2 os.	poszczęść	poszczęśćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poszczęściłbym bym poszczęścił	poszczęściłabym bym poszczęściła	poszczęściłobym bym poszczęściło	poszczęścilibyśmy byśmy poszczęścili	poszczęściłybyśmy byśmy poszczęściły
2 os.	poszczęściłbyś byś poszczęścił	poszczęściłabyś byś poszczęściła	poszczęściłobyś byś poszczęściło	poszczęścilibyście byście poszczęścili	poszczęściłybyście byście poszczęściły
3 os.	poszczęściłby by poszczęścił	poszczęściłaby by poszczęściła	poszczęściłoby by poszczęściło	poszczęściliby by poszczęścili	poszczęściłyby by poszczęściły

bezosobnik: poszczęszczono by

bezokolicznik: poszczęścić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: poszczęściwszy

gerundium: poszczęszczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	poszczęszczenie	poszczęszczenia
D.	poszczęszczenia	poszczęszczeń
C.	poszczęszczeniu	poszczęszczeniom
B.	poszczęszczenie	poszczęszczenia
N.	poszczęszczeniem	poszczęszczeniami
Ms.	poszczęszczeniu	poszczęszczeniach
W.	poszczęszczenie	poszczęszczenia

odpowiednik aspektowy: szczęścić

Składnia

+

poszczęścić

+

KOMU

Pochodzenie

Zob. szczęście