stoickość

  • książk.  cecha kogoś, kto zachowuje równowagę duchową, panuje nad emocjami i podchodzi ze spokojem do wszystkich spraw
  • [stoickość] lub [stojickość]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • W jego pamięci bezsenność, zmęczenie i głód przeważały nad czynami heroicznymi i haniebnymi, nad śmiercią zadawaną i przyjmowaną. Może taka jest prawda o każdej wojnie widzianej oczami żołnierza, a może to beznamiętność ludowej opowieści o tym co jest, jak jest, to jest i tyle. Cierpliwość odwieczna, stoickość sama siebie nieświadoma.

    źródło: NKJP: Stanisław Mrożek: Jak zostałem filmowcem, 1975

    Dopiero malowanie daje mu [Beksińskiemu] swobodę w wyrażaniu ukrytych emocji, to właśnie tam czuje się bezpieczny. Andrzej Seweryn znakomicie obrazuje stoickość Zdzisława – bywa komiczny, niepokojący, a w scenach dramatycznych – nawet kiedy milczy – bije od niego inteligencja.

    źródło: Internet: bliskokultury.wordpress.com/2016/10/25/recenzja-ostatnia-rodzina-2016

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. stoickość
    stoickości
    D. stoickości
    stoickości
    C. stoickości
    stoickościom
    B. stoickość
    stoickości
    N. stoickością
    stoickościami
    Ms. stoickości
    stoickościach
    W. stoickości
    stoickości

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Od: stoik

CHRONOLOGIZACJA:
1936, Marchołt, Tom 3, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 07.02.2019