zbój

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. rozbójnik

  • 1.

    osoba dokonująca napadu z użyciem przemocy
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    przestępstwa

  • synonimy:  rozbójnik
    zbójca
    • kwalifikowany, mianowany; świętokrzyski; bajkowy, legendarny, pewien zbój; morscy; wynajęci zbóje
    • siedmiu, dziewięciu zbójów
    • zbój Janosik, Madej
    • banda, zgraja; egzekucja; godność; twarz zbója
    • mianowanie, pasowanie na zbója
  • Niech szlag trafi taką sprawiedliwość! Syn był pewien, że do domu wpadł bandyta. Dlatego się bronił i przypadkowo wybił mu oko. A sąd potraktował go jak zbója!

    źródło: KWSJP: Małgorzata Janczewska: Myślałem, że to bandyta, prasa, 2006

    Józef G. szczegółowo opisał okoliczności zajścia. Nie chciał jednak, żeby za to karać napastnika. Prokuratorowi powiedział, że „zbójowi po chrześcijańsku wybacza”.

    źródło: KWSJP: Olgierd Lubelski: Samo życie, prasa, 1999

    Otwierała wtedy okno, zwłaszcza jak doktor się ukazał, i wymyślała mu od mordercy, zbója, bandyty, łotra itd., co zaczepiony przyjmował z szyderczą, stoicką obojętnością.

    źródło: KWSJP: Maria Rostworowski: Portret za mgłą opowieść o Oldze Poznańskiej, 2003

    Kandydaci na zbójników i ich pomocników zostali otoczeni przez zbójów i czarownice z Gór Świętokrzyskich i poddawani wymyślnym torturom.

    źródło: KWSJP: Jolanta Flach: Sabałowa Noc - Minister zbójem, prasa, 1999

    [...] do rozbudowy „Staszeczkówki” [...] użyto odnalezione skarby Jana Sabały. Był on w młodości, jak wiadomo kwalifikowanym zbójem, co to odbierał bogatym i nie dawał biednym.

    źródło: KWSJP: Wasz Sybaryta: Klub srebrnego widelca, prasa, 1999

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. zbój
    zbóje
    ndepr
    zbóje
    depr
    D. zbója
    zbójów
    C. zbójowi
    zbójom
    B. zbója
    zbójów
    N. zbójem
    zbójami
    Ms. zbóju
    zbójach
    W. zbóju
    zbóje
    ndepr
    zbóje
    depr
  • Rzeczownik oznaczający wykonawcę czynności od przedrostkowego czasownika zbić; z archaiczną obocznością rdzennego *i : *oi̯ (jak *biti : *bojь).