współtowarzysz

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. podróży

  • 1.

    książk.  towarzysz - osoba, która jest obecna przy innej osobie w różnych sytuacjach
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

  • synonimy:  towarzysz
    • dawny współtowarzysz
    • współtowarzysz podróży, niedoli, walki
    • koledzy i współtowarzysze
    • grupa współtowarzyszy
  • Tadek był literacką konstrukcją: żadne ze świadectw współtowarzyszy Borowskiego (który w chwili wyzwolenia obozu ważył zaledwie 35 kilogramów) nie mówi, że zachowywał się w obozie niegodnie.

    źródło: NKJP: Marek Zaleski: Podróż do kresu, Polityka, 2009-02-07

    Donoszę uprzejmie, że mój współtowarzysz w celi udaje zdrowego.

    źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania i donosy 1980-1989, 1989

    W wypowiedziach posłów - choć wypowiedzi nie było wiele - dominował pogląd, że dostępność alkoholu na dworcach może zakłócić bezpieczeństwo przejazdu, jak również komfort współtowarzyszy podróży, bo przecież w Polsce jest mało wagonów restauracyjnych, alkohol więc będzie prawdopodobnie spożywany w normalnych wagonach [...].

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 01.03.1995

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. współtowarzysz
    współtowarzysze
    ndepr
    współtowarzysze
    depr
    D. współtowarzysza
    współtowarzyszy
    C. współtowarzyszowi
    współtowarzyszom
    B. współtowarzysza
    współtowarzyszy
    N. współtowarzyszem
    współtowarzyszami
    Ms. współtowarzyszu
    współtowarzyszach
    W. współtowarzyszu
    współtowarzysze
    ndepr
    współtowarzysze
    depr
  • bez ograniczeń + współtowarzysz +
    (KOGO)
    bez ograniczeń + współtowarzysz +
    (CZYJ)
  • Złożenie: współ- 'wspólnie, razem' (od wyrażenia przyimkowego *vъz polъ 'z połową') + towarzysz (zob.)