-
1.b
książk. pejorat. cecha czegoś świadczącego o tym, że ktoś ma zmienne usposobienie i często wyraża niezadowolenie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: kapryśność
-
- chimeryczność nastroju, usposobienia
-
Polaryzacje, silne i zmienne, stwarzają wrażenie „migotliwości” nastrojów bohaterki (krytycy pisali o chimeryczności jej usposobienia).
źródło: Prace Polonistyczne, 2003 (books.google.pl)
[...] pozyskiwał młodzież bezwiednie swoją bezpośredniością, temperamentem [...], a nawet tą chimerycznością swego usposobienia, która szczególnie w owych latach po przebyciu choroby często się zaznaczała.
źródło: Stanisław Łempicki: Wspomnienia ossolińskie, 1948 (books.google.pl)
Chimeryczność nastroju nie pomaga mu zawierać znajomości, przez co ma łatkę samotnika, co przy bliższym poznaniu okazuje się całkiem fałszywe.
źródło: Internet: mlppolska.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. chimeryczność
chimeryczności
D. chimeryczności
chimeryczności
C. chimeryczności
chimerycznościom
B. chimeryczność
chimeryczności
N. chimerycznością
chimerycznościami
Ms. chimeryczności
chimerycznościach
W. chimeryczności
chimeryczności
Inne uwagi
Zwykle lp
-