niezmordowany - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

taki, który jest wytrwały w swoich działaniach i mimo trudności nie rezygnuje z osiągnięcia wyznaczonego celu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

synonimy:

niestrudzony
wytrwały

	Jak pisał Champlain, niezmordowany podróżnik francuski, który najwcześniej z Europejczyków zetknął się z Ottawami, „wszyscy mężczyźni tego plemienia uzbrojeni byli w łuki, strzały i maczugi [...]”. źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
	Tańczymy już trzeci taniec, świat nam wiruje wokoło, orkiestra jest niezmordowana. źródło: NKJP: Lucjan Wolanowski: Upał i gorączka, 1970
	Werbowano ich do Jaworzna z całej Polski - aktywistów, niezmordowanych działaczy, pierwszych do agitacyjnej roboty. Nie obiecywano im lekkiej pracy. źródło: NKJP: To robili fachowcy..., Dziennik Polski, 2002-06-21
	Był ogromnie pracowity i niezmordowany w ciągłych podróżach po kraju i zagranicy. źródło: NKJP: Władysław Cybulski: Z wyrazami żalu, Dziennik Polski, 2006-09-11

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	+	niezmordowany	+	(w CZYM)
szyk: neutralny

Zob. mordować