wujko

[...] na nią zapisywali, ona jest takim, wie wujko, administratorem, takim społecznym, jej się te dzieci boją...

źródło: NKJP: Miron Białoszewski: Donosy rzeczywistości, 1973

Kudłaty wujko z Bukowca dymiąc obficie fajką, paplał ze zgodliwym śmiechem [...].

źródło: NKJP: Stanisław Vincenz: Nowe czasy, tom 2, 2004

Ej, smyku! Tom ci prawie wujkiem.

źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955