-
3.
grupa ludzi, którzy zakłócają spokój lub z innych powodów budzą niechęć mówiącego -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
- motocyklowa; hałaśliwa wataha
- wataha małolatów, młodzieży, motocyklistów, pijanych, ludzi
-
Po osiedlach grasują watahy młodzieży.
źródło: NKJP: Uwaga na śmigusa, Dziennik Polski, 2001-04-14
Przez wieś szła wataha ludzi z butelkami i kijami.
źródło: NKJP: Lidia Ostałowska: Plaga nadeszła nocą, Gazeta Wyborcza, 1996-01-06
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wataha
watahy
D. watahy
watah
C. watasze
wataże
watahom
B. watahę
watahy
N. watahą
watahami
Ms. watasze
wataże
watahach
W. wataho
watahy
-
+ wataha + (KOGO) -
ukr. vatáha 'banda, szajka, wataha; stado (np. wilków)'
Wyraz wschsł. prawdopodobnie jest starą pożyczką z języków tureckich, jako źródło przyjmuje się st.czuwaski *vâtay, st.turecki otay 'namiot; pokój; rodzina' (Bor.).