stygmatyk
-
rel. osoba, u której pojawiły się stygmaty - rany na ciele
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
- błogosławiony, święty; włoski stygmatyk
- stygmatyk i cudotwórca, stygmatyk i mistyk
- ciało, śmierć, życie; duchowość stygmatyka
-
W roku 1926, gdy wokół stygmatyka zaczęły dziać się rzeczy dziwne. O uzdrowieniach, czytaniu listów bez otwierania kopert, walkach z szatanem, piątkowych agoniach opowiadali świeccy.
źródło: NKJP: Elżbieta Kazibut: Tajemnica Ojca Pio, Trybuna Śląska, 2002-06-18
Pierwszym wielkim stygmatykiem był św. Franciszek. Ten od „naszych braci mniejszych”, od miłości do wszystkich bożych stworzeń i od wyboru drogi prowadzącej do Boga poprzez ubóstwo i cierpienie.
źródło: NKJP: Elżbieta Kazibut: Boże znaki, Gazeta Poznańska, 2002-06-18
Ojciec Pio był jednym z niewielu stygmatyków w historii kościoła. Na jego dłoniach i stopach przez większą część życia widniały rany podobne do Chrystusowych. Za jego pośrednictwem działy się najbardziej niezwykłe cuda.
źródło: NKJP: Tomasz Elbanowski: Niezwykłe relikwie w naszych kościołach, 2004-10-28
Stygmatycy często miewają wizje. Ktoś taki, będąc w stanie dysocjacji, reaguje na wewnętrzne obrazy, jakby były całkiem realne.
źródło: NKJP: Anna Bolecka: Uwiedzeni, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. stygmatyk
stygmatycy
ndepr stygmatyki
depr D. stygmatyka
stygmatyków
C. stygmatykowi
stygmatykom
B. stygmatyka
stygmatyków
N. stygmatykiem
stygmatykami
Ms. stygmatyku
stygmatykach
W. stygmatyku
stygmatycy
ndepr stygmatyki
depr -
Od: stygmat