wyczulać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wpływać na kogoś tak, aby dostrzegał określone sprawy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	W sali dla matki z dzieckiem odbywają się indywidualne pokazy kąpieli noworodka, wyczulamy matkę na wychwytywanie nieprawidłowości w zachowaniu dziecka źródło: NKJP: Szpitale, Gazeta Wyborcza, 1995-12-28
	Miłośnicy radia słusznie podkreślają, że rozwija ono wyobraźnię, wyczula na słowo, uczy poprawnego języka polskiego. źródło: NKJP: Piotr Jordan Śliwiński: Dieta Jordanowska, Głos Ojca Pio, 2004-10
	Zasady etyki zawodowej wyczulają więc ludzi nie tylko na problemy wiążące się z charakterem czynności zawodowych, ale także ze stosunkami panującymi wewnątrz ich grupy zawodowej oraz poczuciem godności zawodowej czy honoru zawodowego. źródło: NKJP: Jolanta Kopka: Społeczny wymiar postrzegania moralnego (Studium socjologiczne), 1999
	Wiesz, wrażliwość nas wyczula na innych, daje przede wszystkim zdolność empatii… źródło: Internet: poletko.blog.onet.pl
	Policjanci wyczulają rodziców, by zwracali swoim pociechom uwagę, na to w jakich miejscach przebywają. źródło: NKJP: (gal): Szkoła pod ochroną, NTN Żuławy, 1999-10-01

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyczulałem +(e)m wyczulał	wyczulałam +(e)m wyczulała	wyczulałom +(e)m wyczulało	wyczulaliśmy +(e)śmy wyczulali	wyczulałyśmy +(e)śmy wyczulały
2 os.	wyczulałeś +(e)ś wyczulał	wyczulałaś +(e)ś wyczulała	wyczulałoś +(e)ś wyczulało	wyczulaliście +(e)ście wyczulali	wyczulałyście +(e)ście wyczulały
3 os.	wyczulał	wyczulała	wyczulało	wyczulali	wyczulały

bezosobnik: wyczulano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wyczulał będę wyczulać	będę wyczulała będę wyczulać	będę wyczulało będę wyczulać	będziemy wyczulali będziemy wyczulać	będziemy wyczulały będziemy wyczulać
2 os.	będziesz wyczulał będziesz wyczulać	będziesz wyczulała będziesz wyczulać	będziesz wyczulało będziesz wyczulać	będziecie wyczulali będziecie wyczulać	będziecie wyczulały będziecie wyczulać
3 os.	będzie wyczulał będzie wyczulać	będzie wyczulała będzie wyczulać	będzie wyczulało będzie wyczulać	będą wyczulali będą wyczulać	będą wyczulały będą wyczulać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyczulajmy
2 os.	wyczulaj	wyczulajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyczulałbym bym wyczulał	wyczulałabym bym wyczulała	wyczulałobym bym wyczulało	wyczulalibyśmy byśmy wyczulali	wyczulałybyśmy byśmy wyczulały
2 os.	wyczulałbyś byś wyczulał	wyczulałabyś byś wyczulała	wyczulałobyś byś wyczulało	wyczulalibyście byście wyczulali	wyczulałybyście byście wyczulały
3 os.	wyczulałby by wyczulał	wyczulałaby by wyczulała	wyczulałoby by wyczulało	wyczulaliby by wyczulali	wyczulałyby by wyczulały

bezosobnik: wyczulano by

bezokolicznik: wyczulać

imiesłów przysłówkowy współczesny:

wyczulając

gerundium: wyczulanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wyczulający

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyczulany

odpowiednik aspektowy: wyczulić

	+	wyczulać	+	(KOGO) + na KOGO/CO
	+	wyczulać	+	KOGO + by ZDANIE

Zob. czuły